مهرنگ جان خوندمت و چقدر باهات همدردی کردم.
من هم همینطورم البته ما اتاقامون از هم جدا نیست اما از اول هم رابطه مون خیلی کم بود اون اوایل که همه چی تو اوجه هیجانه، اصلا نمیومد و می گفت کارم زیاده و ... تا آخرش اومد و هر هفته ۱ بار یا ۲ هفته یکبار بود.. تا یه مدت که انقدر من جنگیدم زیاد شد یه مدت کوتاه به اصرار من، ولی دوباره برگشت سر خونه اول. و می گفت اصل رابطه احساسیه مثل بغل و بوس نه صزفا رابطه. چقدر من سرخورده شدم، چقدر من با خودم ناراحت بودم.. از خودم از زندگیم از انتخابم بدم میومد. برای من مردونگی یه تعریف دیگه داشت که متاسفانه ایشون نداشت.. خیلی تلاش کردم درست بشه ولی نشد دیگه بیخیال شدم و انقدر دعا کردم که سرد بشم و واقعا عجیبه که شدم الان گاهی ماه ها ما رابطه ای نداریم و من اصلا احساس نیاز نمی کنم.. یعنی دیگه موقع رابطه من بهانه میارم که نباشه چون اصلا دلم نمی خواد حتی بدنم رو ببینه چه برسه رابطه. الانم عمیقا از ته دل راضی نیستم ولی کمبودش رو دیگه احساس نمی کنم و فشاری روم نیست. اما خب همیشه میگم کاش برای کسی بودم که نیاز داشت.. دلم برای خودم می سوزه.
نه من دارو هم گرفتم براش ولی تاثیر آنچنانی نداشت. دلم می خواست بریم اورولوژ، ولی من ببرمش بگم رابطه مون کمه.. خودم یه جوری میشم، پس ولش کردم. دیگه باید ذات آدم بطلبه، وقتی از ابتدا همین بوده، کاریش نمی تونم کنم. تازه شوهر من سیده. انقدر که می گفتن سیدا گرم مزاجن و ...! من فکر کردم الان چه خبره.. مشاوره قبل از ازدواجم انقدر گفته بود که من گرمم، من اصلا فکر نمی کردم سرد باشه.
رابطه واقعا عشق و محبت عمیق ایجاد می کنه. من گاهی با خودم فکر که می کنم می بینم دوسش ندارم و فقط به هم عادت کردیم و وابسته شدیم.
خیلی اوقات به خودم میگم برو جدا شو و زندگی کن و از جوونی ت لذت ببر.. بعد می بینم من الان دو تا بچه دارم که مسئول شونم و بیخیال میشم.
آره منم احساس بد میگیرم وقتی میخونمشون
ولی تصمیم گرفتم حداقل تو ذهنم نقش قربانی نگیرم
برام مهم نباشه
من موندم تو این زندگی و تصمیم منه انگار با یه مرد معلول ازدواج کردم
الانم که تصمیم گرفتم جراحی زیبایی کنم میدونم معجزه ای تو رابطم رخ نمیده فقط و فقط برای دل خودمه
ولی من حوصله خودمم ندارم. کلی لباسای فانتزیم همش رو بخشیدم به کسی.. فکر کن همون سال اول ازدواج که دیدم خیلی سرده واسه اینکه جلو چشمم نباشه همه رو از کمد برداشتم و دادم بیرون. خوبه که تونستی با خودت کنار بیای ولی من همچنان تو ذهنم ازش خشم دارم. اینکه بود و نبودش واسم اهمیتی نداره هم ناراحتم می کنه. چقدر بده که رابطه انقدر رو همه ابعاد زندگی تاثیر می ذاره..
میشه بگین از اول همینطوری سرد بودن همسرتون یا بعد از مدتی اینطور شدن؟ آخه برای من از اول سرد بود و دیگه هیچ راهی هم روش جواب نداد. ذاتا سرد بوده و هست. ولی میگن اون هایی که اوایل گرم بودن و بعد سرد شدن رو میشه درست کرد.
