از زمانیکه ازدواج کردم کامل از خونوادم بریدم یجورایی.ی شهر هستیم ولی شاید در سال سه بار بیشتر نرم خونه مادرم.تلفن میزنم هفتیه آیی دوسه بار.روزهای تعطیل حتی زورم میاد برم.البته کلا مادرم آدم عاطفی نیست و فقط فکر خونوادشه.فرقی براش نداره.الکی به زبون ی چیزی میگه ولی رفتارش چیز دیگست.تو دلم دوسشون دارما ولی اگه سه ماه هم نبینمشون دلتنگ نمیشم نمیدونم چرا!بچه هام اصلا ارتباط نمیگرن باهاشون چون کم میبیننشون .خلاصه حس عجیبیه.
وای چرا اخه من دخترام کوچیکن ولی همش میگم خداکنه وقتی بزرگ شدن بامن رابطشون خوب باشه مگه ادم کیو داره جزبچه هاش
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
