بعد اینهمه سال این شد روزگارم

عزیزای من ممنونم از راهنماییتون .من الان دلم شکسته بود بدجور .حرفایی از شوهرم شنیدم که برام سخت بود . دلم می خاست قدر دان تر بود .من خیلی اذیت شدم .امسال بازنشست شدم معلم بودم .منطقه محروم بودم بچه هام بزرگ کردم و ماجرا زیاد داشتم  که زمانبره .تنها کسی که پشتش بوده من بودم ولی حیلی به چشم نیومدم و متاسفانه متاسفانه سالهاست نیومدیم درباره سختیها حرف بزنیم .هر وقت بحثی میشه نمیدونم از کدومش بگم از بس پردردم و اون بی خبره. و در نهایت اون میگه چقدر تو از گذشته میگی و منو سرزنش می کنی. من دلم پر درده و نتونستم درست سختیهامو بگم.چون بحث و جانبداری نمیزاره نتیجه بگیریم .اخلاقا حتی یکبار کسی از من دعوا ندیده .حتی یکبار به مادر شوهرم گله نکردم .اون با همه هیچ کار نکردن ما رو خجالت زده می کنه ولی ما نتونستیم به اون حس مون رو بگیم.

بازنشسته آموزش و پرورشیم

چه حرف خوبی زدی .واقعا همینه .منم تلاشمو می کنم حتی دلم برا بچه امم نسوزه.چون نقطه ضعفم همینه .اگه بچه نداشتم این وضعم نبود .

بله .متاسفانه من کم رویی و بی توقع بودن شده جزو خصلتم .از اول مادرم این9ور بارم آورد. سه سال حقوق داشتم ولی هر وقت حقوق می گرفتم می بردم میزاشتم لب طاقچه تا جادرم برداره و دستی بهش نمیدادم .برای اینکه وظیفه ام میدونستم .خونه شوهرم هم همین رویه ام شد .تا حالا .نمیدونم چرا !؟ برای خودم حتی یک پفک نمی خریدم .در نهایت مادرم هم خیلی قدردان نبود و دایم می گفت فلانی برای خواهراش جهاز داره درست می کنه.یعنی کم کاری می کنی .فک کنم اشکال از خودمه ولی نمیدونم چه کار باید می کردم و حتی الان چیکار کنم  .می ترسم خرج کنم بعد پشیمون بشم .ولی با حرفای شما مصمم شدم .باید خرج خودم بکنم باید 

ممنونم از آرزوی خوبتون .حتما شما هم دل پاکی دارید که اینقدر مهربونید و برای من وقت گذاشتید .آرزو می کنم بهترین روزها پیش روی شما و خانواده محترمتون باشه  .خیلی خوشحال شدم از آرزوی  خوبتون .خدا دل شما رو هم شاد کنه