سلام دوستان. با شوهرم اصلا تفاهم نداریم خیلی بچه ننه و عقده ای تشریف داره. هر وقت میرم خونه مادرم برمی‌گردم دنبال بهانه میگرده که واااای من تنها بودم حوصله ام سر رفته بود و...خلاصه دارم با یه آدم خودخواه زندگی میکنم که فقط خودشو میبینه توان زندگی ندارن دیگه خسته شدم افسرده ام کرده امشب میگه بیا توافقی جدا بشیم بچه بده به من خیلی ناراحت شدم بدون بچه نمیتونم شرایطم طوری نیست بچه ببرم پیش خودم به نظرتون چیکار کنم
بگو من زندگی مو دوست دارم جدا نمیشم
تحملش کن تا بچه بزرگتربشه
ای واای بچت چند سالشه ؟، دختره یا پسر
آره جدا نشو
درکت میکنم.منم شوهرم اذیتم میکنه. از جدایی از بچه م میترسم مجبورم سکوت کنم. حتی ۱ دقیقه بدون بچه م نمیتونم تحمل کنم
خب شاید واقعا توی رفت امدهات زیاده روی میکنی
خودتو بذار جاش ببین اونم اگر اینقدر میرفت خونه مادرش ناراحت میشدی یا نه؟ درضمن بچه این وسط چه گناهی داره
اخه یهو بی دلیل این حرفم زد؟؟؟
وقتی بدونه تو حوصله اش سر میره چرا تنهاش میزاری؟؟ حتما خیلی دوست داره.
فعلا قبول نکن
صبرکن بچه بزرگتر شه واگه شاغل نیستی تو این مدت یه مهارت پولساز یاد بگیر اگه بلد نیستی که بعدا شرایط بردن بچتو داشته باشی
البته اون بچه و اون پدرهم گناه دارن .. اوناهم دوس دارن همدیگرو داشته باشن
اگه راه داره مشکلتو حل کن
خب شاید به مدل توجه کردن تو به بچت و مادرت حسادت میکنه بیشتر هواشو داشته باش ولی فکر جدایی نکن بیچاره بچه هم پدر میخواد هم مادر یه مدت باهاش مدارا کن بعد اصلا هروقت تو گفتی میریم یا اگر خودش گفت نرو اصلا عکس العمل نشون ندع نقطه ضعف دستش نده بخدا بچت از هرچیزی واجب تره
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
