کلا حوصله ی تاپیک زدن در مورد غم و غصه ها و مشکلات زندگیم رو ندارم.
ولی هروقت حس میکنم که بدبخت ترین آدم این جهان هستی هستم و درد و یأس و نا امیدی وجودمو پر میکنه
یه سر میام تاپیک هارو میخونم
برای مشکلات و رنج ها و ناراحتی های کاربرا اشک میریزم اینقدر که غم خودم یادم میره و از ته دل دعاشون می کنم و بابت ناشکریو ناسپاسی از خدا معذرت میخوام.
الهی دلتون بی غم بشه هموطنای عزیزم
