یه بغضی تو گلومه دارم خفه میشم، دلم میخواد بلند گریه کنم
خدایا چرا با بنده هات اینکارو میکنی اخه
یه نعمتایی بهشون میدی، طوری که انگار نعمتو در حقشون تموم میکنی و آدم رو متعجب میکنی، همین که میایم بهش عادت کنیم و با خوشی باهاش زندگی کنیم، همچین یه شبه تو یک دقیقه اَزَمون میگیری که نگو...
خیلی حالم بده، چطور میتونی انقد یهویی منو از همه ی نعمتایی که داشتم دریغ کنی!
دعا کنید فقط زود صبح شه بلکه یکم آروم بگیرم
دارم میمیرم، نمیتونم بخوابم
صبح شه فقط بزنم بیرون
