اینو برای خانومایی مینویسم که نمیدونن جدا شن یا نه، اگه تاپیکای قبلی منو بخونید متوجه میشید که چه زندگی شخمی داشتم اما بالاخره شهامت به خرج دادم و الان یک سال و نیمه که جدا شدم. اوایلش خیییلی سخت بود مخصوصا اینکه حمایت خانوادمو نداشتم و اونا بدتر از شوهرم اذیتم کردن. واقعا زخمی که حانواده‌م بهم زد قابل وصف نیست 😔 اما با این وجود الان خیییلی خییلی احساس آرامش و خوشبختی دارم. تازه میفهمم توی چه جهنمی بودم و حاضر نیستم حتی برای ۵ دقیقه برگردم به اون زندگی. دوستای گلم هیچ چیزی مهم تر از أرامش و شادیتون نیست. اگه دو دلید برای جدایی و اگه از زندگیتون راضی نیستید، تصمیمتون رو یکسره کنید، هر چقدر هم خانوادتون حمایت نکنن و درکتون نکنن بالاخره تموم میشه و باهاتون میسازن. هر چی باشه پدر و مادرن. اما سختی‌هایی که توی خونه همسرتون دارید ممکنه هیچ‌وقت تموم نشه.
البته که در وهله اول باید سعی کنید حل کنید ولی اگه دیدید نمیشه، معطل نکنید، جدا شید
