تو مرا آزردی ..
که خودم کوچ کنم از شهرت،
تو خیالت راحت!
میروم از قلبت،
میشوم دورترین خاطره در شبهایت
تو به من میخندی!
و به خود میگویی: باز می آید و میسوزد از این عشق ولی ..
برنمی گردم، نه!
میروم آنجا که دلی بهر دلی تب دارد ..
عشق زیباست و حرمت دارد ...
چقد قشششنگ
این شعر حس و حال این روزامه. می‌نویسم ک بمونه برام ب یادگار از واپسین روزهای نوجوانی، و شروع جوانی ...
درقضاوت همه حق رابه تودادندولی
نکته اینجاست که من رازنگهدارترم
شعرش از کیه
چقد حال این روزامه💔
دردت رو با وجودم حس میکنم عزیزم.
حس میکنیم یع سری چیزا بد دارن پیش میرن و باب میلمون نیستن، و از این بابت چقدر احساس ستم کشیدن بهمون دست میده، فراموش کردیم خدایی هست ک حواسش ب همه ی بنده هاش هست. درسته ما خدارو فراموش کردیم، ولی اون مارو فراموش نکرده و نمیکنه ..
هر اتفاقی ک پیش میاد، از سمت خدا اجازه ی رخ دادنش صادر شده. مطمئنا خیری درش هست🙂
و عسی أن تحبوا شیئا و هو شر لکم
( چ بسا چیزی را دوست بدارید و آن برایتان بد باشد ..)
بله درسته
من اول این مسیر همچیز رو بخدا سپردم و میدونم خیرم در اینه
اما وقتی قلبت گیر باشه نمیخوای باور کنی
4ساله لحظه به لحظه تو قلبم بوده سخته از قلبم بیرونش کنم نمیتونم
توکلم بخداس خودش کمکم میکنه قطعا ولی زمان میخوام چون نمیتونم کنار بیام راحت
