پدرشوهر و مادرشوهرم
باهاشون توی یک ساختمان هستم اما انگار غریبیم یعنی جوری نیست شبو روز همو ببینیم و بریم بیایم یا اونا برن بیان و زیر نظرمون داشته باشن
حالا یکاری کردن خیییلی دلمو شکستن
اینجا نمیتونم بگم و دلم نمیخواد
اما اصلا نیومدن عذر خواهی کنن ازم دل منو شکستن اما از شوهرم عذر خواهی کردن چون زنگ زد باهاشون بحث کرد
اما موضوع مربوط به من بوده
بنظرتون چه رفتاری داشته باشم مدام خودخوری میکنم و خودمو شوهرمو عذاب میدم
رد شو
ولی محل نده دیگ
بیا پیوی کمکت کنم
تا ازتعذرخواهی نکردن نرو طرفشون تامام
وقتی نمیدونیم چی بگیم
جدا بشین. زندگی کنار هم عذاب اوره
بش فکرنکن گذر زمان همه چیو تغییرمیده
منم خیلی این اتفاق واسم افتاد
در اخر فقط رابطمو کم کردم
نه زنگ میزنم نه رفت و امدی میکنم
ولی در کل از این اتفاقا واسه همه میوفته
حتی با مادر و پدر خودمون
ما وقتی نمیدونیم چیه چی بگیم
چرا فکر میکنی به چیزی که شده تموم شده ؟
با اینکار فقط خودت و همسرت رو اذیت میکنی
اصلا ب روت نیار
اوهههه ماهم ازاین مشکلات داریم و هرروز دعوا میکنیم با شوهرم بی فایدس زیا تلاش نکن خود خوری هم نکن
برو خدا رو شکر کن یه خونه دادن بهتون
ماله ما اصن نمیدونن ما چی میخوریم چه جوری میگذرونیم
اصولا اگر اشتباه هم کرده باشن گردن نمیگیرن چه برسه معذرت خواهی اونم تازه اگر بکنن عمرا از عروس عذرخواهی کنن که تو خیالشون به غرورشون برنخوره. ولی اگر کاری باهات ندارن تو هم سرسنگین باش و فاصله ات رو همینطور حفظ کن
