به نظر من خودتو همینجوری که هستی دوست داشته باش.
تو ادبیات فارسی در گذشته چال روی چونه به عنوان ملاک زیبایی بود شاعرا ازش شعر میگفتن. بهش میگفتن چاه زنخدان. یعنی مثل یک چاهی در چونه هست که قلب عاشق میافته توش گیر میکنه.
اون نامزد سابقتم آدم جالبی نبود که بهت حس بد میداد.
یوسف من زیر لب تا کی گذاری خال هند
این کبوتر در خور چاه زنخدان تو نیست.