امروز ازجمله روزهای سخت برا مردهاست
عه مامانم مامانت
من اول زنگ زدم تبریک گفتم
جاریم گف
خواهر شوهرم میگفت
تبریک زود نگفتی دیر گفتی دصلا نگفتی
کادو
ملتو ببین
طرف فلان کارو کرد
خدایا چن ساعت مونده تموم شه راحت میشیم هممون
و منی که نه تبریک گرفتم نه کادو و نه این غرهارو زدم
تا فردا شب ادامه داره الان نصف شون مهمونی هستن خاطرات اونجا هم باید بیان بگن 😁😁
ولی من به جایی رسیدم که حتی گلگی هم نمیکنم
حتی یه تبریک خشک و خالی هم نمیشنوم
برای مادرم کادو می‌خرم و کادوی مادرشوهرمو شوهرم میخره
روز زن من اینجوری میگذره
خوب مگه جنگ و دعوا ناراحتی ارزش داره ؟به چه قیمتی باید این حرفارو بزنم
من یه دسته گل فرستادم هفته پیش به محل کار همسرم سورپرایزش کنم وقتی اسنپ رسید گوشیش رو جواب نداد دوباره فرستادم گوشیش خاموش بود و به راننده اسنپ گفتم گل مال خودت از قبل هم گفته بودم بهش و خبر داشا قطعا خیلی عصبانی و ناراحت شدم اما وقتی اومد فقط گفتم میخواستم خوشحالت کنم نشد این چیزی از عیب بودن کار اون کم نمیکنه اما من شان خودم رو پایین نمیارم بعد ۷ سال دیگه اینارو فهمیدم که توقع دعوا ناراحتی هیچی رو بهتر نمیکنه
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
