فامیلمون یه دختره پزشک شده ما با وجود اینکه پدر مادرش جدا شده بودن و نامادری داشته و زندگیشون تو وضع بدی بوده تا چندین سال مثلا رو موکت زندگی کردن و حموم نداشتن خیلی وضع بدی داشتن ولی فقط درس میخونده ،بعد مامانش خیلی با ابرو بود شاغل بوده حسابدار بوده و شهریه تیزهوشان و دانشگاه اینا رو میداد بعد دختره هفته ای چند روز پیش مامانه بود چند روزم پیش باباش بعد که خواست وارد دانشگاه شه آورد پیش خودش و حمایتش کرد به تازگی شوهرم داد ،دختره حالا دکتر شده بعد مامان من همش منو میکوبه با حرفاش منم دانشگاه رفتم نصفه ول کردم ، چندتا مدرک آشپزی دارم ،۸ تا مدرک ارایشگری دارم ولی شرایطم یجوریه همش خونه ام،مامانم همش سرزنش میکنه مقایسه میکنه منم تو جوابش میگم اونا مثل من نبودن که خیانت های پدر و مادر ببین مادرشون نون حلال داده ،دعوا ببین ،اینی که هستم رو شما کردید ،۶ساله با یه پسره ام همش سرزنش میشم،لطفا تاپیک زندگیمو بخونید ،بعد بگید من حق دارم اینجوری باشم یا نه؟ واقعا هیچ انگیزه ای ندارم برای زندگی ،محبت پدر مادر ندیدیم ،داداشمم درسشو حتی ول کرد،خرجمم دوستم میده ،توروخدا سرزنش نکنید شما منو فقط میخوام بدونم اینی که هستم تقصیر پدر مادرمه؟
همش حرف دوستمو گوش میدم اصلا به حرف مادر پدرم گوش نمیدم دوسشونم ندارم
