ی تاپیک دیدم الان .یهو یاد این افتادم 😔
بچم ۲۰ روزش بود شاید کمتر. مامانم گف بسه دیگه ما انقد خونه مامانمون نموندیم. یکاری کرد دوبار رفتم دسشویی عین چی‌گریه کردم .دوبار نوزاد توبغل انقد داد زدم ک برو برو برو ولم کن.😭😭اخ اخ یادش افتادم جیگرم اتیش گرفت. حالامن یدونه دختر اسباب کشی داشتم یعنی حتی جا واسه موندن نداشتم😭😭خونمون همه چی جمع بود ک چندروز بعدش اسباب کشی کنیم. کرووونا ماه دوم سومش بود.
متوجه نشدم
الهی مامانت مثل بابای منه 😞
من تو غربت زایمان کردم تک و تنها بچه بزرگ کردم.. این لوس بازیا رو تموم کنین مسئولیت زندگیتون با خودتونه نه هیچکس
منم تو تاپیک بغلی یاد بی مهری های مادرم افتادم دارم گریه میکنم 😔
دیگه عزیزم زندگی بالا پایین داره منم همینم زاسمان کردم مامانم ۴روز فقط پیشم موند اونم با اون وضع اکثر کاراروبازخودم میکردم اوووف انگاری مهمون اوردم توخونه به جای کمک
پشتبانم تو تمام لحظات شادی وخنده وغم فقط وفقط همسرم بوده خدا حفظش کنه برام 🍀😊
عزیزم منم تنها بزرگ کردم .میگم من جا واسه موندنم نداشتم. مادر ادم اونجوری ب ادم بگه برو وحشتناکه. جا داشتم بعد ده روز میرفتم خونه ی خودم . شوهرمم بدبخت صبح میرف شب ساعت یازده شب میومد ک میرفت همون خونه ی خالی ک دزد اسبابارو نبره
دلم خیییلی سوووخت خییییلی. اگر خونه ام درست بود میرفتم اما دلم میسوزه ک جا نداشتم برم اینجوری میگعپف. منم دردسری نداشتم .فک نکنی غذای خاص واس زایو درست میکرد یا یسره بلندو کوتاه میشد. شده بود وقت شیردادن از تشنگی گلوم خشک میشد جرات نداشتم بگم مامان ی ذره اب میدی😭😭😭
