سلام دوستان
کسی هست که با وجود طلاق عاطفی بخاطر بچه زندگی کنه؟ فکر میکنید تا کی میتونید ادامه بدید؟ چه احساسی دارید کمک کنید لطفاً ..
طلاق عاطفی چ جوری هس
شاید من
البته من حس دوگانه دارم
تاپیک اخرم گفتم
من... خیلی خیلیخیلی سخته... حال دلم خوب نیست فعلا که به خاطر دخترم موندم... اما تا کی صبوری کنم نمیدونم
متاسفم عزیزم..من حس میکنم جدا بشم در حق بچهام ظلم کردم..جدا نشم انگار اسیرم
البته بچهامو همیشه خودم تنهایی بزرگ کردم همیشه ماموریت بوده و نبوده
از طرفی نمییتونم دیگه حتی کنارش بشینم
از طرفی نگران بچهامم چون خیلی مظلومان و بابایی
میدونین حس یه زندانی رو دارم که میدونه از زندان آزاد بشه آینده ای نداره
ولی ارزوش ازادیه حتی تا لحظه مرگ
وای مریم تاپیکت رو خوندم خیلی متاسف شدم
من الان فقط نگران روحیه بچه هات شدم
کاش خونه و ماشین رو برنمیگردوندی نمیدونم چطور همچین سادگی کردی
شاید لااقل بخاطر همون خونه و ماشین زندگیتون به ظاهر اروم میموند بچه ها آسیب نبینن
نمیدونی چه بچهای پاک و مهربونی هستن ..جگرم خونه براشون..من شوهرم هیچوقت قبول نمیکنه خیانتش کار بزرگی بوده اوایل خیلی حالش بد بود الان میگه همه مردان همینن واسه مردا عادیه
من از بس خوب بودم این کارم برات سنگین بوده..
میدونی میگم کاش با یه غریبه بود نه اون ..نه با فامیل دیگه میتونم ارتباطی داشته باشم نه میتونم به کسی بگم چون بازم فامیلن نمیخوام یه عمر بچهام سرافکنده بشن..
دیگه دوستش ندارم دیگه آرزو میکنم نیاد خونه
خیلی بده اینو میگم ولی دست خودم نیست چندبار دعا کردم بمیره
بعد گفتم چرا دعا کنم بمیره جدا بشم ایشالا خوشبختم بشه
فقط میترسم نکنه بچهام با این جدایی نابود بشن
کاش یه دکمه بود میزدم از زندگیم پاک میشد بدون آسیب به بچه هام
حتی ادامه این زندگی هم به بچه هام آسیب میزنه میدونم
زندگی بدون عشق مرگه تدریجیه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
49 ثانیه پیش
50 ثانیه پیش
52 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
