خود من اول به کمتر از بیست قانع نبودم بعد خاله خرس های عزیز گرانقدر اومدن و در باره مضرات تلاش گفتن و مسیرم از چیزی که قطعی بود برام فرسنگ ها فاصله گرفت بیست نگیر عزیزممم ولی خودتو برای اون اماده کن ...مادر تحصیلکردست؟
اگه 20 نشید چکار میکنن؟ میخوان بگیرن بزننتون؟
هر تابویی با یه بار شکستن تموم میشه.
نمیگم درس بخونید. خوب بخونید. یاد بگیرید. آماده بشید برای رشته مورد علاقه تون (نه رشته ای که بهتون تحمیل میشه) و بذارید داد و بیداد کنن. شما راه خودتونو برید. کار اشتباهی نمیکنید که شرمنده باشید
با مشاور مدرستون حرف بزن بگو خودش با مادرت حرف بزنه و از فشار روانی که روته دست برداره بازم به جرئت میگم مادرت به فکر توئه نه به خاطر آرزو. های نرسیده خودش الان دوره ای هستی که اینطور برداشت میکنی شاید خیلی هم ترس داشته باشه از اینه که زندگیت مثل خود اون بشه موفقیتتو میخواد و از روی سادگی فکر میکنه حتمااا ۲۰ کامله و نوزده بد
مشکل همینههه از همین غرغرا و طرز رفتار و نگاه و اصلن یجوری رفتار میکنه انگار گناه کردم منم میخوام بدونم چجورییی محل ندم اینقدر بدم میاد اون از مدرسه و دوستام و فشار هایی که ازونجا رومه این از تو خونمون تمرکز و حوصله درس خوندن نمیتونم داشته باشم همینه که از مدرسه متنفرم میکنه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
