خواهرای گلم یه لحظه بیاین🙂❤

میخوام یه چیزی راجب زندگیم بگم منو خواهرتون بدونین و قضاوتم نکنین هرچی میگم خدا شاهده حقیقت داره🙂💋

ببینین من ۱۸سالمه و تا رسیدم تو این عدد ۱۸ خیلی سختی کشیدم و بدون سایه ی پدرم بزرگ شدم ولی بازم خداروشکر🙃 ۵ساله عاشقه یه پسر شدم اونم حدود سه ساله عاشقمه بخدا تا حالا نوک انگشتشم بهم نخورده ۱۶سالشه حالا میدونم میگین هنوز بچه س ولی بخدا خیلی دوسم داره همه ی فامیلاش میدونن با همیم یه جورایی فامیلیم خوب میشناسمش با مامان باباش هم گاهی حرف میزنیم راجب رابطمون و هردوشون راضین مامانمم راضیه 

درسته سنش کمه ولی اندازه ی یه مرد سی ساله کار کرده همش رابع ازدواجمون حرف میزنه میگه یه سال دیگه میام خاستگاریت دوسال بعدش عروسی کنیم

حالا با دیدی که از اطرافتون و تجربه هاتون دارید بنظرتون خوشبخت میشیم باهم؟ یعنی سنمون مانع خوشبختیمون میشه یا نه🙂