اولا به خودتون حق بدید! انسان هستید. انسان احساس داره و شما باید احساستون رو بپذیرید و به رسمیت بشناسید. در طول میلیون ها سال این احساسات همه اشون با هدف بقا در ما شکل گرفتن و طبیعی هستن.
عصبانی هستید! طبیعیه! انسان عصبانی میشه. ولی نباید تو عصبانیت کاری بکنید یا حرفی بزنید که بعدا نتونید جبران کنید یا به وجهه خودتون آسیب بزنید.
حسادت میکنید بازم طبیعیه! انسانید و تکامل مغزتون رو جوری شکل داده که به آدم هایی با موقعیت های خاص ممکنه حسادت کنید. ولی نباید از روی حسادت علیه اون ادم اقدامی بکنید یا حرفی بزنید ...
بی حال هستید؟ طبیعیه! آدم همیشه انرژی کافی برای انجام کاراش نداره.
غمگین هستید؟ غم جزئی از وجود آدمیزاده!
ولی نباید بذارید این احساسات شما رو فلج بکنه یه جوری که کل روز یه گوشه بشینید و زانوی غم بغل کنید.
احساساتتون رو به رسمیت بشناسید، دست از سرزنش و تخریب خودتون بردارید. و برای بهتر شدن حالتون یه کاری بکنید. اگه لازمه گریه کنید. اگه لازمه قدم بزنید. اگه لازمه تنها باشید. موزیک گوش کنید. برقصید. یه نقاشی بکشید. ورزش بکنید. نماز و مناجات بخونید. خلاصه هر کی یه جوری حالش خوب میشه
حال بدتون رو احساس کنید لمس کنید در عین حال که حالتون بده برای بهتر شدن حالتون یه کاری بکنید
ایشالا که این تاپیک به دردتون بخوره!
