آیا نامزدیمو بهم بزنم ؟

سلام. دختر 23 ساله ای هستم. حدود 7 ماه نامزد کردم (عقد نیستیم) یک سال هم قبل از نامزدی دو نفرمون همدیگه رو میشناختیم و به همدیگه علاقه مند بودیم. نامزدم پسر مهربون و با شخصیتی هست و خیلی هم منو دوست داره منتهی مادر ایشون شدیدا به من حسادت میکنه و همیشه از من به پسرشون بد میگن با وجود اینکه منو مادرشون سر جمع نیم ساعت هم با هم صحبت نکردیم هیچوقت. کاملا با رضایت خودشون اومدن خواستگاری ولی بعد از نامزدی حس میکنن من قصد رقابت با ایشون رو دارم یا میخوام پسرش رو ازش بگیرم هیچ محبتی تو این مدت من از جانب مادرشون ندیدم همیشه بی محلی دیدم و اگر هم بوده تظاهر و به اصرار پسرشون بوده. بین حرفایی که به پسرشون میگفتن بسیار به منو خانوادم توهین کرده بودن.پسرشون ابتدا شرمنده بودن از این موضوع ولی بعدش شدیدا دفاع میکرد از مادرشون. توقع دارن من هر توهینی که شنیدم چیزی نگم و تاکید دارن تحت هر شرایطی احترام مادرشون حفظ بشه ولی به نظر من احترام زمانی معنا پیدا میکنه که متقابل باشه و کاملا من اینو بی معنی میدونم که چون ایشون بزرگتر هستن هر طور دوست داشتن رفتار کنن و من هیچ واکنشی نشون ندم و این آقا برای ازدواج با من حس میکنم داره 30 درصدش هم خونه پدر و مادرش جا میذاره و کل خودشو برای زندگی با من نمیاره.خانوادم برای بهم زدن نامزدیم کاملا حمایتم میکنن ولی خب چون شهرستان کوچیکی زندگی میکنیم و خانواده من یه طورایی سرشناس هستن خیلی از این بابت نگرانم.. من تا به حال چندین بار میخواستم نامزدیمو بهم بزنم و هر بار هم حس میکردم دلایل محکمی دارم که یا از ترس حرف دیگران کوتاه اومدم و یا بخاطر تهدیدایی که نامزدم میکرد و میگفت خودمو میکشم کوتاه اومدم. ضمنا ایشون از همون اول هم زیاد حرف از خودکشی میزد بخاطر اینکه مادر و پدرش درکش نمیکنن حمایتش نمیکنن. یه سری رفتارهایی داره که حس میکنم به لحاظ روحی مشکل داشته باشه دارو هم برای ایشون تجویز شده ولی استفاده نمیکنه میگه اعتقادی ندارم.و اگر هم بگم برو پیش روانپزشک داد و بیداد راه میندازه که تو داری به من توهین میکنی میگی من روانی ام.