2794

با سلام، من ۳۰ سالمه، دختر ۷ ساله، پسر ۲ و نیم ساله دارم، پسرم خیلی عصبیه، به غیر از ما سه نفر، پدربزرگ و مادربزرگ ها، و دو خاله یک داییش،با هیچ کس، ارتباط برقرار نمیکنه، همیشه اخمه، اصرار هم کنم، داد میزنه ، گریه میکنه، خونه کاملا صحبت میکنه، بیرون اصلا با هیچکس حرف نمیزنه. تازگیا دچار لکنت هم شده. در ضمن همه وسایل خواهرشو میخواد، اونم بیشتر مواقع نمیده، و هر ماشینی رو ببینه میخواد، ما هم پنجاه درصد مواقع تهیه میکنیم، همیشه باید تلویزیون برنامه کودک باشه،اگه چیز دیگه ای باشه،بهانه گیری و گریه شروع میشه،باهاش بازی میکنم، هوا که خوب بود،هفته ای یکبار پارک میبردم،سوالم اینه،چیکار کنم،روابط اجتماعیش بالا بره،عصبانی نباشه؟

اطلاعات تکمیلی

سن ۳۰ جنسیت مرد شغل خانه دار وضعیت تاهل متاهل
پاسخ مشاور

مشاور خانواده و کودک

دوست عزيز سلام
فرزند دلبند شما در مرحله استقلال طلبي است و در اين سن با مفهوم مالكيت و بعبارتي منيت روبرو ميشود و به همين دليل است كه همه چيز را براي خودش ميخواد و بخاطر اينكه هميشه به اين شيوه به آنچه ميخواسته رسيده است با واكنش هاي شما و ندادن آنچه ميخواهد لجبازي بيشتري نشان ميدهد چرا كه تلاش ميكند تا استقلال خودش را نشان دهد و همين بكن نكن و بايدها نبايدهاي شما او را مضطرب ميكند.
شما بايد تمرين كنيد تا كودك را بعنوان عضوي از خانواده در نظر بگيريد كه نظرش پرسيده ميشود تا اضطرابش هم كمتر بشود . زمان بازي با فرزندتان را بيشتر كنيد و در آن زمان فقط به كودك توجه داشته باشيد نه آشپزي، تلفن و .... و با افزايش بازي زمان ديدن تلويزيون را هم كمتر كنيد و برايش قصه و داستان بخوانيد يا بصورت ريتميك بااو حرف بزنيد و اجازه دهيد كنار شما اضطرابش كم شود و همين سبب بهتر شدن تكلمش هم خواهد شد. 
پيشنهاد ميكنم از كلاسهاي مادرو كودك استفاده كنيد تا كم كم كنار شما اعتماد پيدا كند و اضطرابش از برقراري ارتباط از بين برود

تجربه شما

اولین نفری باشید که نظر میدهید