دوست عزیز سلام
ما همیشه اولین مسولیتی که داریم در قبال خودمان است باید اول به نیازهای روانی جسمانی و...خودمان اهمیت دهیم بعد دیگران این به این معنی نیست که نباید به دیگران کمک کنیم .به این معنی ست که در حد تواناییهایمان .درست است که خانواده شما هستند ولی شما نمیتوانید سلامت جسم وروح خودتان را به خطر بیندازید.گدر ومادر شما میتوانند بدون ان خانه وکارخانه هم زندگی کنند حتی زندگی خوبی داشته باشند.در حسرت گذشته نمانید بیش از توانتان مسولیت نپذیرید واصلا احساس گناه نداشته باشید که این برای سلامت روان شما اصلا خوب نیست با آرامش زندگی کنید به نطر میا ید کمال گرا هستید این را در خودتان ارزیابی کنید .عزت نفستان را بالا ببرید
شاد وپیروز باشید
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید