سلام دوست عزیز
۳ سالگی تازه شروع دوران علاقه مند شدن کودک به داشتن همبازی ،شریک شدن اسباب بازیها و پیدا کردن دوست هست .پس هنوز برای این کار دیر نشده واقدام شما به موقع هست .خوشبختانه مادر آگاهی هستید و دلایلی که خودتان فرمودید مزید بر علت میشه .لطفا در حال حاضر کودک را مجبور به بازی با کودکان دیگر نکنید.و در ابتدا اهمیت دوست یابی و ارتباط داشتن با کودکان دیگر را با قصه گویی و بازی درمانی شروع کنید .کتاب های قصه ی زیادی درمورد دوست و ارتباط با دوست متناسب با سن کودک شما در بازار وجود دارد که کمک کننده هستند .برای شروع بازی با همسالان ترجیحا این کار را با یک کودک دیگر و در منزل شروع کنید تا اینکه از مهد کودک و پارک .به معرفی و آشنایی دو کودک به هم کمک کنید حتی اینکه بازی و نوع اسباب بازی را انتخاب کنند شما کنارشان باشید .نکته ای که باید بدانید این هست که چون بچه ها با پدر و مادر بازی کردند و بعنوان مثال اگر توپ را رها کردند و پدر مادر توپ را به او دادند همین انتظار را از هم بازی دارند و اگر همبازی همان کارهایی که پدر و مادر هنگام بازی انجام میدهند را نکند و به زبان ساده تر در خدمت کودک نباشد حس خوبی از بازی نمیگیرند این موضوع در خصوص تک فرزندان اهمیت بیشتری پیدا میکند پس این تمرین ها را از قبل داشته باشید تا با واقعیت بیشتر آشنا بشود و شروع بازی و آشنایی با دوست، برایش خاطره ای بهتر بسازد زیرا که اگر به این برسد که انتظاراتش را مثل پدر و مادر برطرف نمیکنند ممکن است به این نتیجه برسد که دیگران با او خوب نیستند و او را دوست ندارند.در میان گذاشتن این موضوع با یک بازی درمانگر که با بازی این تمرینها را با کودک داشته باشد بدون شک کمک کننده هست .
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید