سلام همان طور که خودت هم اشاره کردی شما دچار خطای شناختی صفر و صد هستی و برای خودت معیارهای سخت گیرانه ترسیم کرده ای مثلا رسیدن به موفقیت را رسیدن به نقطه صد برای خودت تعریف کرده ای در صورتی که نه شما، نه من و نه هیچ فرد دیگری نمی توانیم همیشه در نقطه صد قرار بگیریم بهر حال ما انسانیم و درصدی از خطا احتمال دارد پیش بیاید ما می توانیم به نقطه نود درصدی، هشتاد درصدی و حتی هفتاد درصدی برسیم و باز هم آدم موفقی باشیم این بمعنای این نیست که پیشرفت نکنیم نه حتما برای پیشرفت و رشد و پرورش شخصی برنامه داشته باشیم ولی از خودمون انتظار کار بدون هیچ عیب و نقص نداشته باشیم حتی خدا هم از ما انتظار بهترین بودن ندارد و انتظار دارد در هر موقعیت ما تکلیف و وظیفه خودمون رو انجام بدیم و حتی اگر کار به نتیجه مورد نظر نرسه باز هم تلاش افراد ارزشمند تلقی میشه الاعمال بالنیات. در صورتی که این خطای شناختی رو که باعث تداوم مشکلت شده از زندگیت حذف کنی و به تعادل برسی انگیزه بهتری برای انجام کارهای عقب افتاده پیدا می کنی همچنین از نظر افسردگی هم باید چک بشی اگر از کارهایی که قبلا انجام میدادی و لذت میبردی دیگه لذت نمیبری و باعث خوشحالیت نمیشه باید تحت درمان افسردگی قرار بگیری.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید