دوست عزيز سلام
آموزش رازداری مانند سایر رفتارهایی که به کودک یاد میدهیم باید به صورت غیرمستقیم باشد.
و برای این کار در وهله نخست والدین باید رازدار باشند و رازداری خودشان را به صورت یک اصل به کودک نشان دهند و در خانواده نهادینه کنند.
بنابراين زمانی که کودک مسئلهای را برای شما بازگو میکند اگرچه لازم است که پدر هم در جریان باشد اما نباید در مقابل کودک راز او را فاش کنيد، بلکه باید بعداً در غیاب کودک این مسئله بین هر دو مطرح شود؛ رعایت این موارد آموزش غیرمستقیم رازداری است.
فراموش نكنيد شما الگوی رازداری برای کودک هستيد، بنابراین نباید راز سایر افراد را جلوی کودک فاش کنيد چرا كه اصل نخست در آموزش رازداری این است راز کودک را حفظ کنیم و اصل دوم این است که راز دیگران را فاش نکنیم. بنابراين نباید کودک را تحریک کنیم که راز بقیه را برای ما فاش کند. برای نمونه زمانی که کودک به مهمانی میرود نباید با سؤالهای متوالی از او بخواهیم اتفاقات را برایمان بازگو کند .
و از قبل به او توضيح ميدهيد كه وقتی کسی راجع به خانواده از شما سوال میکند، باید در جواب به او بگویی من اطلاعات زیادی ندارم، بهتر است از مامان و بابام بپرسید، یا با بیان کلمه «نمی دانم» و سرگرم شدن به فعالیتی دیگر به گفتوگو ادامه ندهی. و در زمانيكه مرتکب خطایی در این زمینه شد و مسائل خانه را در جايي بازگو كرد و در صورت تكرار در مورد احساسات و نگرش خود راجع به این رفتار کودک صحبت کنید؛ بگویید از کار دیروزش بشدت دلخور و ناراحت هستید و در صورت تکرار مجبور هستید چند ساعتی با او صحبت نکنید.
و در نهايت اينكه در برخی موارد کودک برای جلبتوجه رازی را فاش میکند، بنابراین اگر بتوانيد عزت نفس کودک را بالا ببريد و خودباوری کودک را تقویت کنيد این مشکل رفع میشود مثلا با فعالیتهای مثبتی چون ورزش، نقاشی، داستانگویی و... مانع جلب توجه منفی کودک شوید.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید