بیکاری همسر

سلام. من 35 سالمه و همسرم 43 ساله. 9 ساله زیر يک سقف زندگی میکنیم. منزل متعلق به مادر همسرم هست و بابت سکونت بهایی پرداخت نمیکنیم. تمام 9 سال من به تنهایی مسئولیت زندگی را کشیدم و همسرم بیکار بوده. هر کاری برای اشتغال همسرم انجام دادم ولی اصلا سرکار نميره. همش خونست. امسال صاحب فرزند شدم. از در بیمارستان اختلاف بین خانواده هامون شروع شد. خیلی این همه سال تلاش کردم آبرو داری کنم همه بابت بیکاری منو مقصر میدانند من واقعا دلم ميخواست زندگی ام حفظ بشه ولی ديگه بریدم. الان 3 ماهه منزل پدرم هستم همسرم به تنهایی نوزاد رو نگه داشته بهم ميگه با تواضع برگرد سر زندگیت! آرزوم اينه من منزل باشم در کنار دخترم و همسرم بعد از ظهر دست پر بیاد.  همیشه خونست. و همیشه به همه چی من ايراد ميگيره. واقعا نميدونم چی کار کنم. جالبه خانواده اش حتی يه بارم زنگ نمیزنند پاشو بیا. من تحصیلات عالیه دارم.  ده سال سابقه کار و خانواده خوب ولی همیشه يه طوری تو جمع برخورد میکنه انگار منو به زور نگه داشته.  همیشه تحقیرم میکنه.  تا الان حتی يه شاخه گل برام نخريده حتی بعد زایمان. اصلا خواسته هام براش مهم نیست. یه مبلغی قرض گرفته تو این مدت باهاش میگذرونه، من چه کنم. خانواده ام اجازه نميدن برگردم و اونم حاضر نیست سرکار بره.