رفتار با کودک ناراضی

 با سلام

دختر هفت ساله ای دارم که بسیار پرتوقع می‌باشد اصلا صبور نیست هر چیزی بخواهد یا نیاز داشته باشد فوراً باید مهیا شود. در کنار فعالیتهایی که برای رشد و پرورش او در نظر گرفتیم و هزینه می‌شود از قبیل کلاسهای زیان و موسیقی و ورزش، در ورزش قابلیت آنچنانی نشان نمی دهد و بی محابا وارد تمرین نمی‌شود به نوعی از شکست واهمه دارد از نتوانستن

ایده آل گراست اگر اساسب بازی خراب شود دیگه اونو دوست ندارد و به نوعی می خواهد با دادن اون به خواهر کوچیکترش یکی سالم جایگزین شود

بهترین رو برای خود می خواهد

از من مادر ناراضی ست با اینکه خیلی دوست هستیم و حرف می‌زنیم ولی حسادت خواهر کوچیکترش را می کند

برای بیدار کردنش برای اینکه می گویم آماده شود بر ای کلاس، مرتب نق می‌زند

برای غذا خوردن نق می‌زند

حتی توی مسافرتی که به دلخواه او برنامه چیدیم با کوچکترین ناراحتی نق می زند و اوقات تلخی می کند

در حالی که دختر کوچکترم اصلا این اخلاق ها رو ندارد

اگر رفتار من اشتیاه بوده که قطعاً اشتباهاتی داشتم چرا دختر کوچکترم روحیه متفاوتی دارد؟

بعضی اوقات فکر می کنم شاید جای خوابش رو زود جدا کردم

در سن 2.5 سالگی به مدت 6 ماه جدا کردم بعد که بچه دیگرم به دنیا آمد تا سن 6 سا لگی دخترم، توی یه اتاق بودیم

واقعا می خواهم به دخترم و خودم کمکی کنم به رابطه مون

بهش میگم انقدر حرص نخور شاد باش فقط بخند از کوچیکترین چیزی ناراحت می ‌شود و دنباله اش اخم و گریه که با تذکر من یا بغل من ممکنه قضیه تموم بشه و یا نشه برای نمونه وقتی موهاش شسته می شه و خیسه و به هم میریزه برای اون هم ناراحت می شه با اینکه می دونه خشک بشه مرتب می شه

اصلا احساس می کنم هیچ چیزی خوشحالش نمی کنه یا لحظه ای خوشحال می شه

چون توی هر چیزی و هر اتفاقی می تونه یک موردی پیدا کنه که باب میلش نباشه و به اون دلیل ناراحت بشه

لطفا راهنمایی کنید خیلی نیاز دارم