درود بر شما
عزیز دلم
شرایط بسیار سختی رو میگذرونید خیلی خوب میفهممش، پرستاری از جسم بیمار به خودی خود وقتگیر و خسته کنندهست و حالا اگه اون بیمار متاسفانه به لحاظ روانی هم دچار مشکل شده باشه شرایط بدتریرو هم به دنبال داره
نگهداری از پدر و مادر و احترام به اونها هم از نظر دینی و هم از نظر اخلاقی بسیار توصیه شده و پسندیده ست،اما شما فقط فرزند پدرتون نیستید،شما مادر و همسر هم هستید و در قبال اونها هم مسئولیت دارید و دیگه اینکه تا زمانیکه خودتون در سلامت جسمی و روانی نباشید نمیتونید کمک خوبی برای پرستاری از پدرتون باشید
بنابراین پیشنهاد میکنم اگه برادرتون شرایط مالی مناسبی دارن و گفتید که شریک پدرتون هم هستن بهتره از اموال پدرتون برای ایشون هزینه کنن و از مراکز نگهداری این عزیزان برای پرستاری از ایشون استفاده کنید و خودتون هم میتونید با فراغ خاطر و بدون خستگی بهشون سر بزنید ویا اگه دوست دارید که کنار شما باشن برادرتون هزینه یه پرستار رومتقبل بشن که کارهای ایشونو انجام بدن
با آرزوی سلامتی برای شما عزیز
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید