ناراضی بودن از زندگی مشترک

سلام من تقريبا ١٥سال سن داشتم كه يک خواستگار عالی از همه لحاظ داشتم ولی چون سنم كم بود و توی دورانی بودم كه همه دوستام مجرد بودن نميتونستم قبول كنم وقتی ١٨سالم شد با يه نفر ازدواج كردم كه خودش موقعيتش خوبه ولی خانواده اش اصلا اينجوری نيستن اصلا خونوادش به خونواده من نميخورن الان من باردارم و كارم شده شب ها گريه از بی مهريشون از بی تفاوت بودنشون هر وقت اعتراض كنم شوهرم طرف اونا رو ميگيره فشار خون بارداری گرفتم با اينكه سنم كمه كارم روز و شب شده گريه هر وقت به خواستگار قبليم فكر ميكنم حسرتش تموم وجودمو ميگيره كمكم كنيد