اعتیاد شدید خواهرم به موبایلش

با سلام و خسته نباشید . ما یک خانواده چهار نفری هستیم و من دختر دوم و کوچکترین عضو خانواده هستم . خواهر بزرگترم 27 سالشه و فارغ التحصیل کارشناسی از یک دانشگاه خصوصی هست و الان شاغل نیست .یکی از مشکلات خانواده ما اعتیاد خواهرم به موبایلش هست که کل زندگیشو نابود کرده . از وقتی که گوشی براش خریداری شد یعنی تقریبا 10 سال پیش ، مشکلات زندگیش هم زیاد شد به طوری که در دبیرستان مردودی می اورد و کنکورش رو خراب کرد چون که دایما و 24 ساعته گوشی دستش بود و درس هاشو نمی خوند  ، در زمان دانشگاه سر کلاس دایما با گوشی بود و این باعث میشد مشروطی بیاره ، موقع غذا خوردن یه دستش قاشقه یه دستش گوشی هر موقع مسافرت میرفتیم سرش دایما در گوشی بود به طوریکه اصلا نمیفهمید کدوم شهر ها رو رفتیم ، ،چشماش به کل ضعیف شده ، شبها تا ساعت 4 صبح در تاریکی اتاق با گوشی هستش و سر این مسئله پدرم چندین بار عاصی شده و دعوای بسیار شدید باهاش کرده ولی فرداش خواهرم دقیقا همون روند قبل رو ادامه داده ، تا به امروز با هزاران پسر در رابطه بوده و از هر کدوم هم آسیب های روحی جدی خورده شهر ما هم شهر کوچکی هستش و به همین دلیل تا به الان فقط 4 تا خواستگار داشته که اونا هم وقتی خونمون اومدن دیدن که خواهرم هیچ آرامشی نداره و دیگه خبری ازشون نشد ، الان دیگه تقریبا چهار ساله هیچ کسی در این خونه رو نزده ، اما خواهرم به روند قبلیش ادامه میده و این اواخر با پسرهای کوچکتر از خودش رابطه میگذاره ، باور کنید تمامی کارهای منزل رو من و مادرم انجام  میدیم چونکه خودش  هیچ علاقه ای نداره و هر کاری رو اگر در عمل انجام شده قرار بگیره حتما خراب میکنه ، کارهای شخصیش رو اصلا انجام نمیده به طوریکه حتی کمد لباسش رو مرتب نمیکنه با هزار بدبدختی به مدت یک ماه یک جایی مشغول به کار شد اما چون شبها تا دیر وقت در گوشی بود و صبحا نمیتونست سر موقع برسه و سرکار هم کلا به خاطر گوشیش کارایی نداشت اخراج شد ، از 22 سالگیش تا به حال قیافش شادابی قبلش رو نداره پوستش خراب شده زیر چشماش گود افتاده ، حتی موقع رفتن به سرویس بهداشتی هم گوشیشو با خودش میبره و نزدیکه 1 ساعت تو سرویس می مونه ، هر 10 روز یکبار میره حموم و به این خاطر موهای سرش خیلی ریخته ، مادرم به زور فرستادتش باشگاه اما به یک ماه نکشید تو باشگاه دعواش شد  و دیگه نرفت ،تا به حال نزدیک 5 باشگاه عوض کرده و تو همش دعواش شده ، تو دانشگاه دایما با یکی دعواش میشد بس که در روابط دیگران فضولی میکرد بس که پی این پسر اون پسر میشد  ، هر بار با هزار جور بهونه خواستیم ببریمش مشاور یا دکتر یا روانشناس نرفته ، اصلا هم باهامون خوب برخورد نمیکنه دایما با زبونش آدمو نیش میزنه ، ولی دیگه چند روزه واقعا مامانم صبرش تموم شده و بهش میگه تو حضورت اینجا نیست تو کنار خانوادت نیستی ، در جواب همه چی خواهرم میگه پس صبح تا شب چیکار کنم ؟ و جوری برخورد میکنه که مامانم از گفتش پشیمون میشه . ممنون میشم راهنمایی کنید .