با سلام
اين تعارفی كه كرديد بيانگر وسواس فكری نيست و كمی نشان ميدهد همسرتان عجول و برون گرا هستند كه در هنگام اتفاق و مشكل خودكنترلی كمی دارد بجای مديريت شرايط هيجانش را بيشتر از ان اتفاق هست نشان دهيد .درونگرا بودن و درون گرايی ويژگی های شخصيتی هستند كه برای هر فردی كفه آن متفاوت است .گفتيد بعد از سالها هنوز همسرتان سوال ميپرسد كه چرا شما ايشان را انتخاب كرده ايد و بهتر است ايشان را مطمئن كنيد كه دوستش داريد چون اين سوالات ،تحقيرات ،طعنه ها ،نيش خند ها و اين افكار بيانگر اين است كه همسرتان در برابرتان احساس ضعف و حقارت ميكند .اينكه ايشان متوجه اشتباهش ميشود خود امتياز بزرگی است و نميتوان آن را بيرحم يا بی توجه ناميد .بهتر است حساسيت هايتان نسبت به زبان بدن و رفتارهايشان را با ايشان با آرامش مطرح كنيد و برای خود الگو هايی بزاريد كه برخی از حركات را هر دو نكنيد .بهتر است در ناراحتی خود را كنترل كنيد و مواظب حرف های خود در عصبانيت بشويد گريه يک واكنش هيجانی اوليه است و آن را نشانه ضعف ندانيد.بهتر است در صورت لزوم اول فردی خود به مشاور مراجعه كنيد .
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید