2794

با سلام.دختر من به شدت دوست داره همه کارها رو خودش انجام بده. و اگه نزاری کاری رو خودش انجام بده انقدر گریه میکنه تا بزاری اون کارو بکنه. مثلا سفره رو پاک کنه یا لیوان آب رو خودش به دست پدرش بده. یا مثلا در نوشابه رو خودش باز کنه و توی لیوانش بریزه.

این مسئله به نظر خوب میاد ولی گاهی اوقات واقعا آدم رو عصبانی میکنه و واقعا بعضی وقتها یه کارهایی هست که براش خطرناکه. 

نمیدونم این رفتارش خوبه یا نه و باید چطوری باهاش کنار بیام؟

گاهی سرش داد میزنم و دعواش میکنم و اون هم با گریه کردن کار خودش رو بالاخره انجام میده.

یه مسئله دیگه اینکه وقتی مادرم و خواهرم خونمون میان خیلی دوست داره و موقعی که میخوان برن خیلی ناراحته و گریه میکنه و میگه منم میخوام باهاشون برم. 

آیا این مسئله طبیعیه؟‌ من خودم فکر میکنم به خاطر اینکه تنهاست و من براش کم وقت میزارم این کارهارو میکنه

اطلاعات تکمیلی

سن ۳۰ جنسیت زن شغل خانه دار وضعیت تاهل متاهل
پاسخ مشاور

مشاور خانواده

سلام ، در مورد لجبازی در این لینک توضیح داده شده : اینجا کلیک کنید
در مورد قسمت دوم سوالتون بخشی ازین رفتار طبیعی هست کودک در این سن رفتن رو به معنای غیبت دائم میدونه و برای این فقدانها در طول روز ممکنه ابراز ناراحتی یا  گریه کنه اما اگه حاضره با اونها بره و اصراری به رفتن شما همراهش نداره یعنی رابطه دلبستگی بین شما و کودکتون کمرنگه و نیاز به کمک گرفتن از یک روانشناس دارید تا به راحتی این پیوند  میان خودتون وکودکتون رو تقویت و اصلاح کنید، یادتون باشه این رابطه اولیه بسیار پر اهمیت هست و بعدا تمام روابط کودکتون رو تحت تاثیر قرار خواهد داد پس اگرچه به راحتی اصلاح میشه اما خیلی مهمه که حتما از یک متخصص کمک بگیرید.زمان نقش مهمی در شکل گیری مدل این رابطه  داره پس در حالیکه لازم نیست نگران باشید لازمه بهش اولویت بدید.

تجربه شما

اولین نفری باشید که نظر میدهید