بی احساسی و بی توجهی همسر

سلام
عزیزم من متوجه هستم که شما انتظاراتی از همسرتون دارید و بابت این قضیه ناراحت هستید

شما دوسال در دوران عقد بودید مسلما در این مدت یه شناختی نسبی از خصوصیات اخلاقی همسرتون بدست آورده بودید. پس لطفا همسرتون رو با برادرشون یا هرکسه دیگه ای مقایسه نکنید چون این کار باعث میشه خوبی ها و محبت های همسرتون هرچند کوچک به چشم تون نیاد
هرکدوم تون به عنوان همسر سهمی دارید تو زندگی تون بهتره شما سهم تون رو .صد در صد تون رو در زندگی تون بزارید و کاری به این نداشته باشید که همسرتون سهم خودش رو انجام میده یا خیر. 
شما در مقابل همسرتون چطور هستید . چه رفتاری دارید. چقدر محبت کلامی دارید 
لطفا در مورد خواسته هاتون با همسرتون صحبت کنید . با احترام و جراتمند بدون کنایه و توهین و مقایسه کردن 
از خوبی ها و نکات مثبت شون بگید  وبعد در مرود انتظارتون 
فقط توقع یکباره معجزه رو نداشته باشید . اگر جواب نگرفتید ناامید نشید . تکرار و تکرار کنید در طول زمان به مدل های متفاوت 
درسته که همسرتون  نیاز به آگاهی در مورد مهارت های زناشویی و ارتباط با همسر را دارد اما همسرتون قطعا مثل هر آدم دیگه ای خصوصیات شخصیتی مخصوص به خودشون رو دارند  اون صفت ها رو بپذیرید 

 میتونم درک کنم که نبود پدر را حس میکنید و دوست داشتید پدر بودن و پشتوانه ای شما بودن اما بدونید این موضوع ارتباطی به این که اگر شما پدر داشتید ارزش بیشتری داشتید ندارد
حتی اگر پدر در قید حیات بودن شما باید خودتان یاد میگرفتید از خودتون و نیازهاتون دفاع کنید 
پیشنهاد میکنم اگر خانه دار هستید یک فعالیت  مثبت رو شروع کنید