زندانی بودن در خانه

من 30 سالمه دو بچه دارم یکی دبستانی و یک پسر 2 ساله 18 سالم بود ازدواج کردم قبل از ازدواج با کسی دوست بودم شوهرم قبل از خواستگاری همه چی رو میدونست و اومد جلو میگفت دوست دارم و ... اوایل خوب بود کم کم شروع کرد و هر چقد بهش میگم من مگه مرض دارم زندگیم بچه هامو بهم بریزم و خیانت کنم فایده نداره میگه میدونم تو خیانت نمی کنی ولی من نمیتوانم بزارم تنها جایی بری فکر کنین حتی تا دم در هم اجازه ندارم تنهایی برم خوب تو خونه زندانی و خودشون راحت هر جایی بخوان میرن. نه بهم پولی میدهد حتی واسه خرید لباس مانتو و... خواهرم بهم پول میده میگه ندارم شوهرم داره ها نمیده واسه خودش لباس میخره میگه تو که مثل من نمیخوای جایی بری تو نیاز نداری مادرش هم با ما زندگی میکنه حالا فکر کنین حرف و کارهای مامانش. کارهای خونه. بچه داری زندانی بودن تو خونه دیگر افسرده شدم مثل یه مرده شدم یعنی من تا آخر عمرم تو خونه بپوسم اخلاق خیلی خوب هم نداره اصلا راضیم طلاق بده من در یک شهرستان کوچیک زندگی میکنم فامیل هستند همه چطور بعد از جدایی تو این شهر و فامیل خاله زنک زندگی کنم بچه هامو چی چکار کنم من حتی نمیتوانم با یک مشاور حرف بزنم پول ندارم حضوری هم که نمیتوانم بیرون برم شرایطم خیلی بده به کمکتون نیاز دارم؟