با سلام خدمت شما خانم محترم. توضیحی که فرمودید نشان دهنده این است که خانواده شما به دلایلی که بسیار عمیق میباشد و در روانکاوی میتوان به آن پرداخت شما و انتخابتان را مورد تائید نمیدانند و رفتاری طرد کننده از خود نشان میدهند.از طرفی چون خانواده از جایگاه مهمی در زندگی بسیاری از اشخاص برخوردار است احساس طرد شدگی از سوی آنها برای شما بسیار سخت و دردناک میباشد. با وجود اینکه من هم میدانم اصلا پذیرفتن تیر انتقادها آسان نیست و شاید ترجیح میدادید خانواده ای حمایت گر و پذیرا داشته باشید اما در نهایت باید بدانید که احتمال تغییر رویه ی خانواده شما بسیار کم است و این شما هستید که باید تغییر رویه بدهید. ابتدا جملاتتان را تغییر بدهید، در برابر شوخی ها و تحقیر ها سکوت نکنید و به هیچ عنوان نخندید . از شدت احساس عصبانیت و ناراحتی خود در همان لحظه صحبت کنید و رفتاری قاطعانه داشته باشید. به طور مثال تا حد انفجار عصبانی میشم وقتی درباره همسر من با این لحن نامحترمانه حرف میزنید. بعد از پیامد احساستان در صورت تکرار رفتار بگویید : با اینکه خانواده من هستید و دوستتان دارم اما وقتی احترام متقابل نمیبینم دیگر تمایلی ندارم که به دیدنتان بیایم یا تماس بگیرم. و اگر همچین حرفی میزنید واقعا به انجام آن پایبند باشید. و در ضمن از انتظاراتتان صحبت کنید و بگویید که خط قرمز شما شوخی و یا توهین به شخص است. چیزی که به نظر میرسد باید قویا در شما تغییر کند بیرون آمدن از موضع ضعف و احساس گناه در برابر خانواده تان است.. موفق باشید
واقعا چقدر خوب درک کردین و پاسختون عالی بود.متشکرم.