بی اعتنایی همسرم به من و زندگیمون

سلام من و همسرم از چند سال پیش به هم علاقه داشتیم و تا با هم ازدواج کردیم سختی های زیادی کشیدیم بخاطر این که فشار به همسرم نیاد از جشن عقد و عروسی گذشتم و خیلی ساده زندگیمونو شروع کردیم البته یک سال عقد بودیم الان یک ماه دیگه میشه دو سال که ازدواج کردیم یک ماه اول زندگیمون خیلی خوب بود و همه چی عالی کم کم اخلاق همسرم عوض شد و انگار چشم و دلش از من سیر شد کم کم فاصله گرفت و بهم بی اعتنا شد یک مدت گذشت و از رابطه تلفنی همسرم با شخص های دیگه ای آگاه شدم خیلی سعی کردم که باهاش حرف بزنم و همه چی درست بشه اما هر روز همه چی بدتر میشد تا جایی که تصمیم گرفتم ازش جدا بشم چون واقعا بودن و نبودن من براش مهم نبود تنها چیزی که براش مهم بود گوشیش بود و گروهای تلگرامی که داشت و خودشو اونجا هم از لحاظ روحی هم از لحاظ جنسی ارضا میکرد من ترکش کردم و رفتم و همسرم هم انگار به خواسته اش رسید تقریبا هشت ماه دادگاه می رفتیم و می اومدیم تا دو جلسه آخر که شوهرم باید خودش می اومد دادگاه وکیل قبول نمیکردن بعد از هشت ماه که اومد دادگاه و همدیگرو دیدیم هر دومون پشیمون شدیم و من همسرمو حمایت مالی کردم و باز برگشتیم به زندگیمون البته ناگفته نماند که از این هشت ماهی که من رفتم ما فقط یک ماه از هم بی خبر بودیم بقیش در تماس بودیم با هم .بعد این که دوباره برگشتیم همه چیز خوب بود همسرم سرکار میرفت رابطمون خوب بود و واقعا دوستش داشتم و دارم و دوستم داشت تا یک اتفاقی برای من افتاد و به ناچار چند روز بیمارستان بستری شدم در این چند روز من فقط یک بار همسرمو دیدم هیچ به دیدن من نمی اومد بعد که به اصرار خودم مرخص شدم و اومدم خونه متوجه شدم شوهرم بازم شیطنت های زمان گذشته رو انجام میده و بازم داره خیانت میکنه این بار نرفتم و حتی حرف از طلاق هم نزدم با این که بهش دلسرد شدم یه مدت گذشت و دیگه سرکار نرفت الان باز نزدیک شش ماه که هرکاری میکنم سرکار نمیره فقط از صبح تا شب سرش در گوشی به حرفای من بی اعتناست وقتی باهاش حرف میزنم جوابمو نمیده وقتی هم اعتراض میکنم میگه حواسم نیست و فعلا ساکت شو جدیدا دست بزن پیدا کرده و اگر من به یکی از رفتارهاش اعتراض کنم منو کتک میزنه و فحش میده قبلا اصلا اینجوری نبود الان نه دست بزنش برام مهمه نه فحش دادنش فقط خسته شدم از این بی اعتنای کردنش از این که دیگه منو نمیبینه و اصلا خودمو علایقم براش مهم نیستیم بارها ازش خواستم بریم بیرون قدم بزنیم یا حداقل بشینیم چند دقیقه حرف بزنیم همش میگه حوصله ندارم من واقعا خسته شدم ما فقط عین دوتا هم خونه هستیم الان اقدام برای بارداری داریم ولی اصلا اعتنایی نمیکنه زندگیمون از همه نظر داره خراب میشه حتی دیگه جای نشستن و خوابیدنشم از من جدا کرده ما تازه دو ساله ازدواج کردیم از الان قراره یعنی ما برای هم بی ارزش بشیم من باید چیکار کنم لطفا راهنماییم کنید تو رو خدا من اینجور زندگی رو دوست ندارم من یک زنم نیاز به محبت و حرف زدن دارم به خدا دارم دق میکنم اگه دوستش نداشتم راحت میتونستم ازش جدا بشم بارها بهم گفته که براش ارزشی ندارم ولی الان دیگه گیج شدم نمیدونم باید چیکار کنم تو رو خدا راهنماییم کنید خواهش میکنم