با سلام زنی سی و چهار ساله هستم دو پسر ۱۵و ۹ ساله دارم مشکل من در مورد ارتباط برقرار کردن با بقیه هست بیشتر اوقات حوصله حرف زدن با هیچکس رو ندارم و همیشه در ارتباطاتم با دیگران مشکل دارم
و هر وقت با اطرافیانم ارتباط برقرار میکنم فکر میکنم بقیه قصد سو استفاده از من رو دارند چون ارتباط کلامی ضعیفی دارم و گاهی اوقات رودربایستی دارم بعضی ها فکر میکنند که آدم ضعیفی هستم و این بیشتر آزارم میدهد در صورتی که من خودم رو فرد باهوشی میدانم که از خیلی ها باهوشتر هستم اما تنها چیزی که خیلی آزارم میدهد هوش اجتماعی هم در برخورد و رفتار با دیگران است و اینکه شوهرم توقع دارد که من ارتباطم رو با دیگران افزایش دهم اما من از اینکه دیگران به من و زندگیم آسیب برسانند میترسم و ارتباطم رو با همه محدود کردم اما عذاب میکشم از اینکه دارم شوهر و پسرانم رو محدود میکنم میخواهم طوری با بقیه رفت و آمد داشته باشم که هم حریم زندگیم حفظ شود و هم ارتباط خوبی با دیگران داشته باشم. مثلا اگر رفتار بدی از جاری مادرشوهر یا خواهرشوهرم ببینم خیلی بهم برمیخوره و در خودم میریزم و اعتمادم رو کلا نسبت به همه از دست دادم و فکر میکنم اینجوری آرامشم بیشتره اما از یک طرف فکر میکنم خودخواهی میکنم یا اگه کسی بخواد زرنگ بازی در بیاره ازش دوری میکنم خواهش میکنم راهنماییم کنید میخوام هم زرنگ باشم و هم اجتماعی. درضمن بعضی اطرافیانم واقعا آدمهای ناسازگاری هستند که برای بقیه مشکلاتی درست کرده اند و من از آنها بیشتر دوری میکنم. لطفا کمکم کنید من نگران زندگی آینده با فرزندان پس از ازدواج آنها هستم که نکند با آنها هم به مشکل بخورم.ممنون از اینکه برای ما وقت میگذارید.
سلام و وقت بخیر
اینکه خودتون رو باهوش میدونید و قبول دارید اتفاق خوبی هست اما برای ارتباط اجتماعی نیاز به تمرین هست و اینکه اعتمادبه نفس خودتون رو بالا ببرید .بهتر هست از ارتباط با اطرافیان نزدیک شروع کنید و کتاب های بالا بردن عزت نفس رو مطالعه کنید
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید