بدرفتاری مادر با کودک سه ساله

سلام من یک دختر سه ساله دارم.  وقتی بدنیا اومد من توی یک شهر غریب دور از خانواده ام بودم و به علت اینکه خانواده همسرم منو شدید اذیت میکردند خیلی عصبی شدم. همسرم هم هیچ کمکی در بزرگ کردن کودکم نکرد .حتی یادمه موقعی که دخترم شش ماهه بود من در حمام بودم دخترم انقدر گریه میکرد حاضر نشد بچه رو برداره تا من خودم اومدم بغلش کردم. یعنی کمک در حد صفر. به بچه علاقه داره اما هیچ کمکی و زحمتی بخودش در بزرگ کردن بچه نمیده. همین مسائل باعث شده تا دختر من از همون کوچکی اگه کاری میکرد یا حرفمو گوش نمیکرد بشدت باهاش بد برخورد میکردم. خودم عذاب وجدان میگرم. خیلی دوستش دارم همه چیز براش میخرم. همیشه عزیزم جانم صداش میکنم. توی روز خیلی میبوسمش. باهاش بازی میکنم. اما یکسره تو خونه باهاش سر همه چی دعوا دارم. اصلا حرفمو گوش نمیده. خیلی زرنگه. مربی مهدشون خیلی ازش راضیه. میگه خیلی دختر خوبیه و زرنگ. کلا کلاس رو بدستش میگیره. خیلی به مهد علاقه داره چون اینجا تنهاست و هم بازی نداره و اینکه توی خونه سر هر چیزی زود گریه میکنه. بطرف باباشم زیاد نمیره همش پیش خودمه. حتی ببخشید تا دستشویی هم با من میاد پشت سرم و اینکاراش منو بیشتر عصبی میکنه. سرش داد میکشم که یک لحظه ولم کن .در ضمن من یک دختر چهار ماهه هم دارم که نسبت به اون اینطور نیستم و اینو بگم الان یک ساله که از خانواده همسرمم تقریبا دور شدیم و من آرومتر شدم. اما هنوز در مواجهه با کارهای اشتباه دخترم عصبی و پرخاشگرم. احساس میکنم دخترم نیز عصبی شده و روش تاثیر گذاشته و هر چیزی که بقیه بچه ها داشته باشن عین همون رو باید براش بخریم. توروخدا بگین چیکار کنم. به باباش چی بگم که اونم همکاری کنه؟ من تحصیلاتم فوق دیپلمه و خانه دارم. پدرش سیکل داره  و شغل آزاد. ممنونم خیلی زیاد