سلام . پسرم چند روزه شروع کرده به جیغ های بلند هنگام گریه و اعتراض . دیگه برای همه چی جیغ میزنه . خونه رو برای بازی آزادانه اش و راه رفتنش امن کردم . تقریبا خیلی کم پیش میاد چیزی رو ازش بگیرم .ضروری باشه هم حواسشو پرت میکنم یا جایگزین میدم بهش . باهاشم با آرامش و محبت رفتار میکنم. بازی هم بخواد باهاش بازی میکنم. تنها زندگی میکنیم و رفت و آمد زیادی نداریم .پس چرا جیغ جیغو و عصبی شده ؟
طبقه پایینمون سه تا بچه ی شلوغ و پر سروصدا داره، دوتاشون چهار ساله و دو ساله اند و همیشه در حال جیغ و گریه و داد و بیداد هستن ، بچه ی دو ساله اش بخدا با جیغ های بی امونش، بیست و چهار ساعته امون ما رو بریده ، صداش متاسفانه کاملا تو خونه ی ماست و پسرم همیشه میشنوه، خونه ماهم خیلی رفت و آمد دارن و جلوی پسرم همش جیغ و گریه میکنه شدید....نمیدونم پسرم از اون تقلید میکنه؟؟؟
تورو خدا بگید چیکار کنم. بچه من آروم بود ،جیغ نمیزد .چند روزه شروع کرده
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید