خیال پردازی شدید

سلام. سال هاست دچار بیماری خیال پردازی هستم. دیگه کم آوردم. نمیتونم درس بخونم و هی تو دانشگاه میفتم. از 12 سالگی خیال پرداز شدم. برای فرار از تحقیرها و مشکلات خانوادگی رو به دنیای خیالی آوردم. اگه تو خونه محبتی از پدر و مادر نمیدیدم تو خیالات بهترین پدر و مادر دنیا رو داشتم. وضع مالی خوبی نداشتیم اما تو خیالات پول دار و خوشبخت بودم. اوایل خوب بود و مشکلاتم رو فراموش میکردم ولی کم کم شدم مثل معتادها . الان بعد 10 ساله نمیتونم ترکش کنم . این روزها خیالات روز و شب من واسه دانشگاست .. تو دانشگاه نمره هام خوب نشد و خیلی ها مسخره ام میکردن. پسری بود که عاشقم بود و به همه گفت ولی نمیدونم چرا رفت و به جای من تصمیم گرفت و فکر کرد من دوستش ندارم. نمیدونم باید چیکار میکردم . پا دادن بلد نبودم از بس با حجب و حیا بودم ولی این حق من نبود که عاشقم کنه و بره. این روزها تو خیالات درس خونم و وجهه اجتماعی تو دانشگاه دارم .پیش خودم به خودم میگم من لایق عشق نبودم از بس درس نخون بودم که اون هم منو نخواست و تمام مشکلات رو از چشم خودم میبینم و خودمو تحقیر میکنم .چرا رفت؟ چرا عاشقم کرد و به جای من به دوستاش گفت حیف که من دوستش دارم ولی اون منو نمیخواد! ..خیالات و ناکامی هام تو زندگی منو به مرز خودکشی رسونده .