سلام دوست عزیزم
درک و انتظار هر کدوم از ما از ازدواج و رابطهی زناشویی متفاوت هست. بعضی افراد هرقدر هم زندگی و همسرشون رو دوست داشته باشن، بدون داشتن فرزند در زندگیشون احساس خلاء میکنن. و این از مواردی هست که ما در مشاورهی پیش از ازدواج بررسی میکنیم. که فرزند داشتن برای هر یک از طرفین چه مفهومی داره. دلشون میخواد چند تا فرزند داشته باشن در چه زمانی؟ اگر نتونستن بچهدار بشن چه کار میکنن؟ اگر درمان پزشکی جواب نداد چه تصمیمی میگیرن؟ از هم جدا میشن؟ بچهای رو به فرزندی میپذیرن؟ بدون فرزند به زندگیشون ادامه میدن؟ متاسفانه وقتی این مسائل بررسی نمیشن، ما ممکنه بعد از چند سال زندگی مشترک در چنین شرایطی قرار بگیریم و تازه متوجه نوع نگاه طرف مقابلمون به این مساله بشیم.
ما معمولا طلاق رو به هیچ زوجی توصیه نمیکنیم. بلکه پیشنهاد میکنیم برای حل مشکلاتشون راه حلهای دیگری رو پیدا کنن. سعی کنید به جای قهر کردن، در رابطهای محترمانه و صمیمانه با همسرتون صحبت کنید برای حل مشکلات. و در کنارش، روی توانمندسازی خودتون بیشتر کار کنید. مثلا تحصیلاتتون رو تکمیل کنید و برای خودتون شغل و درآمدی داشته باشید. به این شکل، وابستگی شما به همسرتون تعدیل میشه و اگر ایشون و یا خود شما مایل به ادامهی زندگی مشترک نبودید، میتونید با دید بازتری شرایط بعد از طلاقتون رو بررسی کنید. ضمن اینکه وقتی یک زوج مشکلاتی در زندگی دارن، چه مشکلات ارتباطی با خانوادهها، چه درگیریهای لفظی و غیره... بهتر هست اول مشکلاتشون رو حل و فصل کنن بعد برای فرزنددارشدن اقدام کنن. بر خلاف تصور عدهای، به دنیا اومدن یک بچه، راه حل مشکلات و چارهی تعارضات نخواهد بود و حتی میتونه منجر به ایجاد مسائل بیشتر بشه. چرا که تربیت و نگهداری بچه، نیازمند صرف وقت و هزینه و همچنین همکاری والدین هست.
به خدای بزرگ میسپارمتون
خیلی ممنون خونم دکتر