سلام دوست عزیز
شرایطی که دارید رو درک میکنم و بهترین کار در چنین شرایطی همدلی کردن با نامزدتون هست. ایشون رو درک کنید و اجازه بدید این مساله رو با خودشون حل و فصل کنند چرا که آقایون در چنین مواردی متفادت از خانمها عمل میکنند و دوست دارند سکوت کنند تا خودشون قضیه رو حلاجی کنند. به نامزدتون اطمینان بدید که میتونه روی شما حساب کنه و هر وقت که احساس کرد نیاز به صحبت کردن داره شما هستید و به حرفاش گوش میدید. در این مواقع سعی کنید شنونده ی خوبی باشید، قضاوت و پیشداوری نکنید، حرفش رو قطع نکنید، راهکار ندید، اونو نصیحت نکنید، سعی کنید احساسش رو درک کنید و تشویقش کنید از احساستش برای شما صحبت کنه.
وقتی شرایط مهیا هستش باهم صحبت کنید و شما هم سعی کنید از احساستون برای نامزدتون بگید ولی گله و شکایت نکنید. باهم صحبت کنید که برای بهتر شدن حال روحیشون چه پیشنهادی میدن و شما میتونی چه کمکی بهشون کنی. سعی کنید به نتیجه مشترک برسید و در زندگیتون این نتایج رو عملی کنید.
کمک گرفتن از روانشناس و مشاور خیلی میتونه بهتون کمک کنه.
موفق باشید.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید