سلام. پسرم و توی خونه تنبیه میکنم. دعواش میکنم. حرف باهاش میزنم .آموزش میدم .قول میگیرم .جایزه براش میزارم و...
که وقتی از خونه میاد بیرون ادب داشته باشه ولی این بچه تا توی خونه هست ادب داره مهربونه اما فقط کافیه چشمش بخوره به کسی..
مثلا میخوایم بریم جایی میگم با خودم نمیبرمت و... گریه میکنه میگه پسر خوبی میشم و.. منم قول میگیرم میبرمش بعد توی جمع شروع میکنه به انجام کارهاش و من که یادآوری میکردم سریع داد میزنه میگه دلم میخواد به تو چه! تو میخوای من بشینم و بعدم توی خونه دعوام میکنی بکن! یا میگه برام نخر من هیچی نمیخوام ! بعد لحظه رفتن که میرسه میاد آویزونم میشه ببخشید و...
یعنی وقتهایی که میخوایم بریم جایی حاضرم بمیرم نرم مهمونی. همش در حال لجبازی و خرابکاریه و بیش اندازه الگو پذیره و همش نگاه میکنه ببینه بقیه چیکار میکنند اینم تکرار کنه فقط کارهای بد البته!!. بعد توو جمع بچه ها رو جمع میکنن این همش بازی های شیطنتی میکنه و اذیت میکنه و داد میزنه و..
تو رو خدا کامل راهنماییم کنید
اطلاعات تکمیلی
سن۲۶جنسیتزنشغلخانه داروضعیت تاهلمتاهلسلام.
فکر میکنم توی خونه به قدر کافی از لحاظ عاطفی و روحی ساپورتش نمیکنید و بهش احترام قائل نمیشید.
اگر توی خونه خیلی ارتباط عاطفی کافی و اون طوری که او میخواد برقرار بشه و شما خیلی خیلی با احترام باهاش برخورد کنید تا حدی رفتارش تعدیل پیدا میکنه.
البته توی گزارشتون از مدرسه اش موردی رو اشاره نفرمودید.!
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید