سلام
سه سال هست ازدواج کردم نمیدونم من غیر طبیعی هستم یا شوهرم ناگفته نماند که ما مشکلی باهم نداریم
شوهرم مرد خوبیه پدرش اصلا خرجشونو نمیداد و کل زندگی و مادرشون میچرخونه شوهر منم بچه اوله و کارای خونه رو برای مادرش انجام میداد.
شوهرم مرد مهربون، آروم هست تابحال بهم بددهنی نکرده تو بحثامون اما من عصبانی هستم تو دعوا هرچی از دهنم دربیاد میگم
وقتی میاد خونه همیشه مهربونه حتی اگه مریض باشه یا مشکل مالی داشته باشیم کم محلی نمیکنه ، حتی شده من حوصله غذا پختن نداشته باشم خودش از سرکار میاد میگه تو استراحت کن خودم درست میکنم
از نظر جنسی هم کاملا تفاهم داریم
نا گفته نماند که من از نظر مالی خیلی چشم پوشی کردم شوهرم در حد صفر بود موقع ازدواجمون درصورتی که من تو خانواده مرفه بزرگ شدم فقط بخاطر انسان بودنش و ایمانش باهاش ازدواج کردم حالا میبینم خیلی خیلی بهتر از اون چیزیه که من فکر میکردم
تو همین سایت همش میخونم ک خانمها چقد از شوهراشون ناراحتن من هیچکدوم از اون نناراحتی هارو ندارم
تنها دغدغه من فقط مالی هست
اصلا مگه میشه یه انسان انقدر صبر و تحمل داشته باشه؟ عادیه؟
چندبار امتحانش کردم دعوا راه انداختم یه دعوای وحشتناک اما جز آروم کردن من کاری نکرد
با اینکه اینهمه تو زندگیش سختی کشیده اصلا اعتراض نمیکنه
و خیلی چیزای دیگه ازش دیدم که نمیشه همه شو بنویسم
فقط میخوام بدونم این چیزا عادیه؟؟؟
پاسخ ماشالله کلکسیونی برای خودش !! خودت جواب بده..جاها عوض.شما روانشناس بنده من ۲۰ سالمه و همسرم ۴۴ سالشه.کتک میزنه.فحش میده مامان و بابامم یکساله ندیدم..دوستشم ندارم.کتک میزنه چه دوست داشتنی بهش میشه داش...
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید