سلام. من سی و دو ساله و همسرم چهل و یک ساله . دو بچه (پسر چهار و نیم ساله و دختر شش ماهه) داریم.شش ساله ازدواج کردیم. رابطه مون خوب است. ولی هر دو در ابراز علاقه کلامی ،مشکل داریم. من خجالتی هستم .او درون گرا .ولی در رفتار بهم علاقه نشون میدیم .اینکه همسرم ابراز محبت کلامی نداره رو پذیرفتم ولی خیلی احساس خلا درموردش میکنم و نیازم در این مورد احساس میشه.ولی آزاردهنده نیست چون در رفتار مهربان هستیم.چیزی که منو اذیت میکنه اینه که هیچ وقت به اسم کوچیک منو صدا نمیزنه .بارها بهش گفتم ولی جوابی نمیده متوجه شدم خیلی سختشه .آیا باید بپذیرمش یا میتونم تغییری ایجاد کنم؟به چه روشی میشه صمیمیت کلامی رو هم تجربه کنم.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید