داغ برادرو رفتار با فرزندی که پدرش را از دست داده
نام ارسال کننده محرمانه می باشد
85 بازدید
سلام خیلى ممنون برای پاسخگوی سوالاتمون.من 6 ماه که برادر مو که از جونم بیشتر دوسش داشتم از دست دادم تا حالا هم نتونستم هضمش کنم نمی دونم چطور این موضوع و باور کنم واقعا روزای سختی رو دارم سپری می کنم .دو برادر زادم دارم که دخترش 8 ساله و پسرش 3 ساله .دخترش درک میکنه که دیگه بابایی بر نمی گرده اما اون که زخممو نو دوباره تازه میکنه پسرشه هی سراغ باباشو آزمون میگیره کاراشو دوباره میکنه میگه عکس بابایی و نشونم بدین یا میگه بهش زنگ بزنید همین که زنگ موبایل زده بشه فرار میکنه موبایل و برمیداره و میگه باباییه .اصلا نمی دونیم چطور رفتار کنیم .یه روز مادرم سر مزار برادرم بهش گفت بابایی اینجا خوابیده اما اون هی دوروبرشو نگاه می کرد می گفت کو کو بابا یی .تو رو خدا کمکم کنید چطوری با این غم بزرگ کنار بیایم و چطوری با برادر زادم رفتار کنیم که هی سراغ باباشو نگیر ه? با سپاس
سلام دوست عزیز
قبل از هر چیز لازم میدونم از طرف خودم وخانواده نی نی سایت به شما تسلیت بگم
از دست دادن فردی که کودک به او وابستگی داشته تجربه سختي در زندگي او محسوب مي شود. به طور کلي فشار ناشي از مرگ عزيزان در زمره دشوارترين و استرس زا ترين مسائلي است که يک انسان با آن مواجه مي شود. اما زماني که يک کودک، فقدان عزيزي را تجربه مي کند اين موقعيت چالش هاي بيشتري را ايجاد مي کند زيرا کودک با محدوديت هاي شناختي فراواني روبه رو است که درک موضوع مرگ را براي او دشوارتر و پيچيده تر مي سازد
یک کودک ۳ ساله به طور واقعی چیزی راجع به مرگ درک نمی کند. او فقط نبودن یک نفر را احساس می کند، اما هیچ شناختی از مفهوم حقیقی این اتفاق ندارد. بین سنین ۵ تا ۷ سال که کودک مفهوم زمان را می شناسد، کم کم می تواند مرگ را نیز درک کند.
سعى کنید براى توضیح مرگ وارد جزئیات و بحثهاى پیچیده آن نشوید. آنچه براى کودکان بخصوص زیر ۵ سال درک بهترى دارد، توضیح مرگ به عنوان توقف تمام کارهاى جسمانى است.
مثلا به او بگویید مردن این کبوتر یعنى اینکه او دیگر راه نمىرود یا غذا نمىخورد و چیزى را نمىبیند و هیچ دردى را احساس نمىکند و جسم آن دیگر کار نمىکند میتوانید مرگ را توضیح دهید.به او نگویید بابا اینجا خوابیده ممکن هست به مرور با مقوله خواب به مشکل بخورد ودچار اضطراب شود
اگر برادرشما بیمار بودند میتوانید توضیح دهید که بدنش با بیماری ضعیف شده بود و دیگر نمیتوانست مثل بقیه راه برود و ....
ممکن است مدت ها در مورد مرگ و نبود پدرش از اطرافیان سوال بپرسد حتى با بزرگترشدن وى و رشد مهارتهاى شناختى او ، سوالات تازهترى مطرح مىشود. نگران نباشید که توضیحات شما ناقص بوده، چرا که سوالات تکرارى کودکان یک امر طبیعى است. تنها کارى که باید بکنید این است که با صبر هرچه تمامتر به آنها پاسخ دهید. اجازه دهید عکس پدرش را در اتاقش داشته باشد حتی اگر وسیله ای از پدرش هست که میتواند داشته باشد به او بدهید مثلا ساعتش یا ... داشتن این وسایل او را ارام خواهد کرد
مطالبی که در مقاله زیر به آن اشاره شده میتواند کمکتان کند
سعی کنید در موقعیت های مختلف او را در اغوش بگیرید
اين کار براي تقويت حس همدردي و همدلي موثر است. همراه با کودک نقاشي کنيد: اين که شما همراه با کودک داغدار مشغول نقاشي کردن شويد به دليل بيان احساساتش درباره افرادي که تصويرشان را نقاشي مي کند مي تواند موثر باشد.
با او آلبوم عکس ها را ببنید
اين کار باعث مي شود خاطرات مربوط به فرد فوت شده را با هم مرور کنيد. هرگز از او نخواهيد که عزيز از دست رفته اش را فراموش کند: اين کار ممکن است در او احساس گناه ايجاد کند.
به او توضیح کامل دهید
فکر نکنيد چون کودک است نمي فهمد. موقعيتي را براي صحبت با او فراهم کنيد. برايش توضيح دهيد فردي که فوت کرده، ديگر در کنار او نيست و نمي تواند برگردد و کسي هم نمي تواند در اين باره کاري انجام بدهد.
از جملات کلیشه ایی استفاده نکنید
برخي با جمله هاي کليشه اي سعي مي کنند کودک را آرام کنند. مثلا مي گويند «هميشه خدا اونايي که خيلي خوب هستند رو پيش خودش مي بره.» گفتن چنين جمله اي، دنيايي از اضطراب را براي کودک به همراه خواهد داشت يعني کساني که الان هستند و نمرده اند خوب نيستند؟ يا افراد خوبي که هستند و او خيلي دوستشان دارد هم به زودي خواهند مرد؟ همچنين به او نگویید رفته پیش خدا چرا که ممکن است با اين جمله اين تصور اشتباه در کودک به وجود بيايد که خدا عزيزانش را به ناحق از او گرفته است.
در ضمن در مورد خواهرش هم سعی کنید همدلی داشته باشید وصرف اینکه او درک کامل از مرگ دارد فراموشش نکنید سعی کنید با او هم جداگانه وقت بگذرانید وبه صحبتهایش گوش کنید وگاهی تجدید خاطره کنید
برای شما وعزیزانتان ارزوی صبر میکنم
دشتی کارشناس ارشد روانشناسی
قبل از هر چیز لازم میدونم از طرف خودم وخانواده نی نی سایت به شما تسلیت بگم
از دست دادن فردی که کودک به او وابستگی داشته تجربه سختي در زندگي او محسوب مي شود. به طور کلي فشار ناشي از مرگ عزيزان در زمره دشوارترين و استرس زا ترين مسائلي است که يک انسان با آن مواجه مي شود. اما زماني که يک کودک، فقدان عزيزي را تجربه مي کند اين موقعيت چالش هاي بيشتري را ايجاد مي کند زيرا کودک با محدوديت هاي شناختي فراواني روبه رو است که درک موضوع مرگ را براي او دشوارتر و پيچيده تر مي سازد
یک کودک ۳ ساله به طور واقعی چیزی راجع به مرگ درک نمی کند. او فقط نبودن یک نفر را احساس می کند، اما هیچ شناختی از مفهوم حقیقی این اتفاق ندارد. بین سنین ۵ تا ۷ سال که کودک مفهوم زمان را می شناسد، کم کم می تواند مرگ را نیز درک کند.
سعى کنید براى توضیح مرگ وارد جزئیات و بحثهاى پیچیده آن نشوید. آنچه براى کودکان بخصوص زیر ۵ سال درک بهترى دارد، توضیح مرگ به عنوان توقف تمام کارهاى جسمانى است.
مثلا به او بگویید مردن این کبوتر یعنى اینکه او دیگر راه نمىرود یا غذا نمىخورد و چیزى را نمىبیند و هیچ دردى را احساس نمىکند و جسم آن دیگر کار نمىکند میتوانید مرگ را توضیح دهید.به او نگویید بابا اینجا خوابیده ممکن هست به مرور با مقوله خواب به مشکل بخورد ودچار اضطراب شود
اگر برادرشما بیمار بودند میتوانید توضیح دهید که بدنش با بیماری ضعیف شده بود و دیگر نمیتوانست مثل بقیه راه برود و ....
ممکن است مدت ها در مورد مرگ و نبود پدرش از اطرافیان سوال بپرسد حتى با بزرگترشدن وى و رشد مهارتهاى شناختى او ، سوالات تازهترى مطرح مىشود. نگران نباشید که توضیحات شما ناقص بوده، چرا که سوالات تکرارى کودکان یک امر طبیعى است. تنها کارى که باید بکنید این است که با صبر هرچه تمامتر به آنها پاسخ دهید. اجازه دهید عکس پدرش را در اتاقش داشته باشد حتی اگر وسیله ای از پدرش هست که میتواند داشته باشد به او بدهید مثلا ساعتش یا ... داشتن این وسایل او را ارام خواهد کرد
مطالبی که در مقاله زیر به آن اشاره شده میتواند کمکتان کند
سعی کنید در موقعیت های مختلف او را در اغوش بگیرید
اين کار براي تقويت حس همدردي و همدلي موثر است. همراه با کودک نقاشي کنيد: اين که شما همراه با کودک داغدار مشغول نقاشي کردن شويد به دليل بيان احساساتش درباره افرادي که تصويرشان را نقاشي مي کند مي تواند موثر باشد.
با او آلبوم عکس ها را ببنید
اين کار باعث مي شود خاطرات مربوط به فرد فوت شده را با هم مرور کنيد. هرگز از او نخواهيد که عزيز از دست رفته اش را فراموش کند: اين کار ممکن است در او احساس گناه ايجاد کند.
به او توضیح کامل دهید
فکر نکنيد چون کودک است نمي فهمد. موقعيتي را براي صحبت با او فراهم کنيد. برايش توضيح دهيد فردي که فوت کرده، ديگر در کنار او نيست و نمي تواند برگردد و کسي هم نمي تواند در اين باره کاري انجام بدهد.
از جملات کلیشه ایی استفاده نکنید
برخي با جمله هاي کليشه اي سعي مي کنند کودک را آرام کنند. مثلا مي گويند «هميشه خدا اونايي که خيلي خوب هستند رو پيش خودش مي بره.» گفتن چنين جمله اي، دنيايي از اضطراب را براي کودک به همراه خواهد داشت يعني کساني که الان هستند و نمرده اند خوب نيستند؟ يا افراد خوبي که هستند و او خيلي دوستشان دارد هم به زودي خواهند مرد؟ همچنين به او نگویید رفته پیش خدا چرا که ممکن است با اين جمله اين تصور اشتباه در کودک به وجود بيايد که خدا عزيزانش را به ناحق از او گرفته است.
در ضمن در مورد خواهرش هم سعی کنید همدلی داشته باشید وصرف اینکه او درک کامل از مرگ دارد فراموشش نکنید سعی کنید با او هم جداگانه وقت بگذرانید وبه صحبتهایش گوش کنید وگاهی تجدید خاطره کنید
برای شما وعزیزانتان ارزوی صبر میکنم
دشتی کارشناس ارشد روانشناسی
-
ابزارهای بارداری و بانک ها
-
محاسبه زمان زایمان تاریخ احتمالی زایمان به صورت طبیعی
-
جستجو دارو آشنایی باخانواده داروه ها و خواص و عوارض آنها
-
جستجوی نام انتخاب نام نوزاد شیرین ترین دغدغه پدر و مادر
-
میزان کالری مورد نیاز دانستن میزان کالری مناسب برای بدنی سالم
-
پیش بینی قد کودک شروع رشد قدی جنین تا بلوغ و تاثیر قد والدین بر آن
-
شاخص توده بدنی شناخت محدوده وزنی هر فرد
-
پیش بینی رنگ چشم تاثیر ژنتیک رنگ چشم والدین بر نوزاد
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید