میشه کمکم کنین

سلام مرسی که به تایپیکم توجه کردین😭 از سمت خانواده خیلی اذیت میشم هیچ کس رو هم ندارم کمکم کنه ..

از شیش سالگی که خودمو شناختم همه نوع سختی رو تجربه کردم از فقر در حدی که توی خوابام خوراکی میدیدم و وقتی بیدار میشدم میدیدم خوابه گریه میکردم تا خیانت کردنای مکرر بابام با دخترا از طرفی چون دختر بودم مامانم ازم تنفر داشت و منو تو جاهای شلوغ به بهونه های حواس پرتی ول میکرد به مرور تو‌سن کم افسردگی گرفتم و تو سن نه سالگی بارها خواستم از خونه فرار کنم یا خودم رو بکشم تا این سن هیچ خطایی نداشتم همیشه ادمی بودم که بقیه دوستش داشتن و باهام خوب بودن ولی هیچ وقت نتونستم رابطه مامانم رو با خودم سالم کنم حتی وقتی خواب بودم مامانم سعی کرده بود منو بکشه و بار ها تهمت های مختلفی بهم زد تا منو به دید بقیه بد کنه و موفق هم شد تا این سن هیچ وقت هیچ تیکه گاهی نداشتم تو خونه ایی بزرگ شدم که دائم نفرین و مسخره شدم سلامت روانم بشدت مشکل داره حتی از خودمم بیزارم ارتباطم با ادما کوتاه مدته چون وقتی خاتوادم منو نمیخوان چحوری فرد غریبه قراره دوستم داشته باشه؟ توی خونمون فحش های خیلی خیلی رکیک عادی شده  با اینکه خدا شاده هیچ وقت ادم بدی نبودم چون میدونستم خانوده ایی ندارم که پشتم باشن ناخداگاه با بقیه خوب رفتار میکردم مامانم بشدت ادم روانیه حتی وقتی خونم به بابام زنگ میزنه و‌میگه بی خبر رفتم بیرون و معلوم نیست کجام و امروز هم بی دلیل با من دعوا کرد فقط سر اینکه حوله حمام رو سرجاش نزاشتم بابامم کتکم زد قلبم خیلییی شکسته به معنای واقعی نابود شدم   

سال کنکورمم هست انقدرر مامانم نفرینم میکنه که جایی قبول نشی مریض شی سرطان بگیری و .. نای تلاش ندارم