سلام و خسته نباشید خانمی هستم 35ساله یه پسر 4 ساله دارم و از اول ازدواج طبقه بالای پدرشوهرم زندگی میکنیم، پسر من کوچکترین نوه خانواده و تنها نوه پسری هست و به همین دلیل خانواده همسرم توجه زیادی بهش دارن و به قول خودشون خیلی دوسش دارن ولی متاسفانه رفتار درست با بچه را بلد نیستن همین باعث شده پسرم از آنها زده و فراری بشه و عصبی و پرخاشگر هم شده. رفتار نادرست مثلا سر به سر بچه میذارن لج بازی میکنن ، حتی مادرشوهرم که زن 70ساله اس مثل بچه ها رفتار میکند مثلا ازهمان روزهای یک سالگی وقتی پسرم را میدید برای برقراری ارتباط با بچه اسباب بازیهایش را برمیداشت و میگفت اسباب بازی منه میبرم خونمون خب طبیعیه بچه ازین رفتار ناراحت میشه یا مثلا میگه بابات پسر منه ، کل رفتارشون لج بازی با بچه اس یک بار نشده به روش و زبان کودکانه باهاش بازی کنن . همین رفتار آنها باعث شده پسرم با افراد دیگر هم نمیتواند به خوبی ارتباط برقرار کند همیشه در برابر دیگران جبهه میگیرد . من و همسرم هزاران بار به خانواده اش تذکر داده ایم ک طرز رفتارشان درست نیست ولی آنها قبول نمیکنند و میگویند ما دوستش داریم و از خاله ها و دایی هایش بیشتر دوست داریم چرا با آنها بیرون و گردش میرود از ما فراریست.
با توجه به این توضیحات از شما میخوام راهنمایی کنید چطور به پسرم آموزش بدم در برابر این رفتار آنها چه واکنشی داشته باشد عصبی نشود چون دیگر این خانواده قابل تغییر نیستن و نمیخواهم پسرم پرخاشگر و عصبی بزرگ شود.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید