لطفاجواب بدین

نمیدونم چجوری شروع کنم از کجامن مشکلم باشوهرمه ۱۷سالمه و شوهرم۲۶اصلاباهم تفاهم نداریم شوهرم مشکل اعصاب داره زودجوش میاره حتی واسه خریدعقدوعروسی ترسیدندبیارنش و باخانواده اش رفتم تاقبل عقدخاتواده من مشکلی نداشتن ولی اونا نزاشتن باهم ارتباط داشته باشیم من خیلی بچه بودم۱۳سال داشتم خانوادم نمیدونم چرااینکاروبامن کردن باهم دوست نبودیم زوری نبودولی یه جورایی خواست خودمم نبودمشکلات ماازنامزدی شروع شدامیدی به ادامه زندکی نداشتم خانوادم موافق طلاق نشدن الان واقعابریدم تحمل این زندگی ندارم بی رحمه بهم آسیب میرسونه من یه آدم خوش ذوق که واسه همه چی ذوق داره اون میزنه توذوقم اصلاحس میکنم هیچ حسی بهم نداره اصلادوست نداره باهم وقت بگذرونیم کنارهم باشیم تواین مدت یه کادونگرفتع واسم نمیدونم ایناخواسته زیادیه یانه ماتقریباهروز بیخودیابادلیل دعوامیکنیم نمیگم منم بی‌تقصیرم شایدمشکل منم هست ولی واقعاخسته شدم حتی بامشاورحرف زدم امیدی به ادامه زندگی به من نداده ولی شوهرم با خانوادم خوبه خوب که نه بهشون هزار باربی احترامی کرده فقط پولشومیبینن اینم بگم وضع مالی خانوادمم بدنیست خوبه نمیدونم چجوری متقاعدشون کنم چون باشماخوبه بامنم خوبه بخاطری که باشماخوبه تحمل کنم تودعواهای مادرصورتی که میدونن حق بامنه پشت شوهرمو میگیرن میگم چرااینکارمیکنین میگه مردم میگن دخالت میکنن پشتشومیگیرن شوهرم بدتر میکنه میگه دیدی خانوادتم میگن الان تنهاچیزی که بهش فکرمیکنم خودکشیه چون جزاون راهی ندارم خیلی فشاررومه