من هدفم چیزیه که هیچکس جز خودم توش بهم ایمان نداره و اصلا اجازه نمیدن که به سمتش برم.
بدون فکر کردن به هدفم تبدیل میشم به یه آدم افسرده و غمگین...فقط زمانهایی که بهش فکر میکنم خوشحالم
الانم باید فراموشش کنم...یه سال کنکور تجربی دادم ولی تمام این سال تو رویا گذشت تو رویای اینکه به هدفم برسم ولی هدف من اصلا تو رشته تجربی نیست ولی خانواده نمیزارن من چیز دیگه ای بخونم الانم میخوام دوباره کنکور بدم ولی لازم دارم قبلش هدفمو فراموش کنم و مهم نیست خوشحال نباشم دیگه فقط میخوام فراموشش کنم و به هدف خانواده برسم و اونا رو خوشحال کنم.
چیکار میتونم بکنم برا فراموشی؟
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید