دائما حسرت گذشته رو میخورم

چون هیچ جشنی برای ازدواجم نداشتم ،مراسم عقدم فقط خانواده هامون بودن ،از اینکه خودم نخواستم که جشن بزرگتر و بهتری داشته باشم از خودم عصبانی میشم ،ن ارایشگاه خوبی رفتم ن عکاس خوبی انتخاب کردم ،فقط به خاطر اینکه صرفه جویی کرده باشم در هزینه ها به خاطر پدرم(در حالی که توانایی گرفتن مراسم بهترو داشتن ) ،یا اینکه فکر میکردم قراره عروسی بگیریم ،ولی مادر همسرم فوت شدن

 بعدهم همسرم نتونست تا سال مادرش منتظر بمونه که بعدش مراسم بگیریم و در نهایت  بدون هیچ جشنی اومدم خونه ی خودم 

حتی بازم عکس نگرفتم چون از نظر همسرم باید تا سال مادرشون صبر میکردیم 

قرار بود به جای این قضایا مسافرت خارج از کشور بریم ،ولی با گذشت ۸ ماه هنوز نرفتیم ،چون باز همسرم معتقده که اول باید برای خرید ملک اقدام کنیم 

حالا گاهی از خودم عصبانی میشم گاهی از همسرم و نمیتونم گذشته رو فراموش کنم