2794

رفتار پسرونه

نام ارسال کننده محرمانه می باشد 474 بازدید

سلام علیکم وقتتون بخیر

بنده به دلیل اینکه تو بچگی پدر و مادرم جدا شدن و عملا مردی تو زندگیم نبوده و همش مجبور بودم خودم با ترس هام کنار بیام و مرد خودم باشم + هم بازیم داداشم و پسر خالم بودن و دختری اطرافم نبوده + ورزش رزمی کار کردم+

وقتی بچه بودم گریه میکردم یا از چیزی اذیت میشدم و ناز میکردم به جای اینکه نازم خریده بشه بهم میگفتن محکم باش یاد بگیر خودت از پس خودت بر بیای شاید روزی باشه که کسی نباشه ازت دفاع کنه 

رفتارم جوریه که در حالت شوخی نه جدی با همه شوخی فیزیکی و زدن میکنم حتی همسرم 

و میترسم اینجوری بشه یا حتی شده باشه که همسرم حس نکنه که خانوم داره و با یه خانوم ازدواج کرده فکر کنه در کنار یه مرده 

البته خیلی سعی کردم بهتر بشم ابراز علاقه زبانی سعی کنم داشته باشم کمه اما از قبل خیلیی بهترم شوخی میکنم میخندم اما ناز و عشوه ندارم 🥲

اطلاعات تکمیلی

سن ۱۸ جنسیت زن شغل دانش آموز وضعیت تاهل متاهل
پاسخ مشاور

کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی

وقت بخیر دوست عزیز 
گاهی شرایط ما را به سمت و سویی می برد که مطابق با آن بایستی پیش برویم شرایطی که دست ما نبوده و نیست و اگر میبود شاید به شکل دیگری پیش می بردیم اما خیلی چیزها تحت کنترل و اختیار ما نیستند و جبر محیط، ... است پس شما در چنین شرایط و یا هر فرد دیگری به جای جدال لازم است تا خودش را با محیط پیرامونش وفق دهد و شما هم چنین تلاشی کردید و روی پای خود ایستادن و مستقل شدن را یاد گرفتید که چیزهای خوبی را هم آموختید پس لازم هست تا جنبه های مثبت را هم ببینیم.
و اما تاثیرات آن در روابط بین فردی تان توجه داشته باشید که در سن پایین ازدواج کردید که این هم می تواند در کنار خیلی عوامل دیگر موثر باشد و اینکه تلاش کردید تا کمترین اثربخشی را بر روی ارتباطتتان داشته باشد شایان توجه هست ارتباط خیلی چیزها را به شما می آموزد پس از آن از همسرتان از نیازها و خواسته هایش بیاموزید و توجه کنید که دقیقا چه چیزهایی راضی و خشنودش میکند و بالعکس. 
در زمینه بهبود روابط مطالعه کنید دانش خود را بالا ببرد و مدام این را با خود و یا دیگران تکرار نکنید که رفتارم پسرانه است اگر متوجه آن نباشند هم شما یادآوری می کنید.خودتان را پذیرا باشید. 

تجربه شما

اولین نفری باشید که نظر میدهید